alles ziet in de context van de oorlog tegen het terrorisme, tegen het moslimfundamentalisme.

Rusland wil nog altijd Amerika tegenspel kunnen bieden. China denkt vooral aan olie.

Voor de Europese Unie geldt dat de positie tegenover Amerika beslissend is. Immers, Amerika, heeft Europa geleerd, moet niet worden gebruuskeerd. Engeland weet dat al sinds 1956 en zit volledig op het Amerikaanse spoor. Duitsland, extra voorzichtig als het moet zijn met Israël, en zelfs de traditionele dwarsligger Frankrijk is dat blijkbaar duidelijk geworden. En Nederland? Ach, Nederland speelt het diplomatieke spel subtiel. Ook de Nederlandse regering kiest voor Amerika, maar waakt ervoor de kritische publieke opinie voor het hoofd te stoten. Alleen de VVD vereenzelvigt zich met de Israëlische politiek.

GEVAAR

De Arabische landen staan pal voor Libanon. Libanon? Je vraagt je af, waar waren de massale demonstraties? Een enkele ambassaderuit is ingegooid. In Bagdad schreeuwden 100.000 shi’ieten hun woede uit. Irak is dan ook een geval apart. Maar zullen de regimes in Saoedi-Arabië, Egypte en Jordanië er echt zo rouwig om zijn, nu Israël de Hezbollah heeft aangepakt? De felle tegenstand waarop het Israëlische leger is gestuit, geeft aan hoe gevaarlijk de Partij van God is geworden, en er is geen ziener voor nodig om te voorspellen dat dat gevaar niet alleen Israël betreft. De Libanese regering kan erover meepraten. Experts be- beschrijven Hezbollah als een Libanese organisatie. Dat kan zo zijn. Er

strook heeft bezet en sindsdien het Palestijnse volk op gruwelijke wijze onderdrukt. Amerika is de schuld”.

Niettemin lijkt het er op dat de wereldgemeenschap enigszins tot bezinning is gekomen. In elk geval kan Resolutie 1701 die probeert de Partij van God aan banden te leggen als zodanig worden uitgelegd. De wereldgemeenschap lijkt daarmee in elk geval te beseffen dat zij zich geen overwinning van de Partij van God kan permitteren.

Heeft Israël dan gewonnen? Zo helder is het ook weer niet. Er is domweg nog niets beslist. Israël mag uiteindelijk hebben aangetoond dat het nog altijd in staat is de nodige offers te brengen, een feit is dat de Hezbollah zich gesterkt voelt. Sjeik Nasrallah heeft al gezegd dat het moment voor ontwapening nog niet is aangebroken. En behalve aan de vestiging van een moslimmacht in Libanon, houden de radicaal sji’iten onverkort vast aan de vernietiging van de staat Israël.

IJKPUNT

Waarmee maar weer eens gezegd hoe belangrijk een oplossing van het Israëlisch-Palestijnse conflict is. Belangrijker dan ooit. De moeizame beraadslagingen in de Veiligheidsraad tonen echter aan dat juist die oplossing ver weg is. De wereld is te verdeeld, en de crux is, dat met uitzondering voor de direct betrokkenen, noch Israël, noch de Palestijnen het ijkpunt is. Zelfs de positie van Amerika is dubbelzinnig ondanks de keuze voor Israël. Uit alles blijkt dat de regering-Bush het conflict boven

ALLE RECHTEN VOORBEHOUDEN COPYRIGHT 2005 GJ RITMEESTER