jes die heen en weer vliegen, die verstoorde verhoudingen, hij zou het zo graag anders willen, hij had het zo graag anders gehad. Hij voelt zich als de man die zijn ware geliefde moet inruilen omdat zijn ouders er op staan dat hij een andere partij kiest. De MP staat op het punt een verstandshuwelijk te sluiten. En waar dat toe kan leiden…? Geen idee. Maar ik vrees dat ik als Minister van Morgen in de toekomst meer bezig zal zijn met hem in toom houden, dan met mijn werkelijke werk.

ADVIES

Er is wel een advies dat ik hem zou willen geven, maar dat durf ik hem niet recht in het gezicht te zeggen. Misschien, lezer van deze brief, dat U, namens mij, in een klein briefje aan de MP zou willen vragen, of zou willen voorstellen, zou willen aangeven, willen suggereren, of het niet beter zou zijn, hij niet beter helemaal zou kunnen….. Nou vooruit, het hoge woord moet er uit…..Of ie niet beter helemaal zou kunnen opstappen.

Het zou de coalitievorming zeer vereenvoudigen, hij hoeft zich niet te forceren en hij kan trouw blijven aan wie hij werkelijk lief heeft. Zou U dat willen? Prachtig. Dan dank ik u alvast voor de genomen moeite en dan weet ik zeker dat 2007 een prachtig jaar voor de toekomst zal worden.

De Minister van Morgen

omdat de MP avances moet maken in de richting van partijen en politici waarmee hij niets heeft. Ik heb hem een huwelijksbureau aangeraden. Immers, die hebben enige ervaring met hoe dat moet: avances maken. Het is bijna koddig als je ziet hoe de MP zich nu inspant. ’s Avonds komt er dan zo’n mevrouw van dat bureau en al de volgende dag kun je zien hoe hij één en ander in de praktijk probeert te brengen. Laatst had hij een rode roos in het knoopsgat en een Volkskrant onder de arm.

”MP, waar gaat het heen? “, vroeg ik. Hij kleurde rood tot in de kruin van het zo zorgvuldig bijgehouden kapsel en hij zei:”… Oooh…niets bijzon-ders…ik heb een afspraak met Wouter Bos”. Toen hij die laatste twee woorden uitsprak leek het alsof hij iets heel vies in de mond had.

VRIENDEN

“Succes”, riep ik hem nog na. Maar het was alsof hij me niet hoorde. Ik kreeg het heel even met hem te doen. Immers, hij was er van overtuigd dat zijn beleid had gedeugd, dat het goed was wat hij voor het land had gedaan, maar zijn kiezers hadden zijn beleid afgestemd. Hij mocht dan wel blijven, althans zo lezen hijzelf en zijn partij de uitslag, maar hij moet toch andere politieke vrienden kiezen.

Het politieke vak mag dan hard zijn, helemaal zonder gevoel is de MP natuurlijk niet. Hij vindt heel erg dat hij de collega’s die hij jaren lang innig lief heeft gehad in de steek moet laten. Het is hun klaagzang die hem wakker houdt , die hem nachtmerries bezorgen. Het vervult hem met pijn die brief-

ALLE RECHTEN VOORBEHOUDEN COPYRIGHT 2005 GJ RITMEESTER