Zeker,
voor Nederlandse begrippen is Zeker, voor Nederlandse begrippen is na de
verkiezingen van 22 november betrekkelijk snel een regering totstandgeko-men.
De coalitie straalt vertrouwen uit.
Het laat onverlet dat de mokerklap die de kiezers opnieuw uitdeelden nog
lang niet is uitgewerkt. De kiezer wil SP en PVV, partijen die, wat je er
ook over denkt, helder zijn. Met name de onderlinge verdeeldheid speelt
partijen als de PvdA en VVD parten.
KLADDERADATSCH
Eigenlijk
zou veel leed geleden zijn, als de politieke partijen zichzelf wisten te
vernieuwen. Als er nieuwe combinaties komen waarin sociaalliberalen
samengaan met sociaalliberalen, waarin socialisten elkaar vinden. Dan zou
er ook ruimte komen voor een conservatieve partij. Maar politici in Nederland
zijn niet in staat over hun eigen schaduw heen te springen. Dus moeten zij
gedwongen worden, en dat kan alleen met behulp van een ingrijpende vernieuwing
van het politieke bestel. De
gekozen burgemeester, het districtenstelsel. Tsja...
Misschien moet het zo zijn. Stormen we af op de
kladderadatsch. Nog een geluk dat de PVV niet meedoet met de verkiezingen
voor de Provinciale Staten van 7 maart. Maar voor de democratie zou het
beter zijn als het politieke bestel nieuw leven wordt ingeblazen, opdat
niet meer de woede of angst, maar
vertrouwen de kiezer zal aanjagen.
|
|
woordigde
in de jaren 1960 ontevreden en bange boeren . Janmaat kennen we nog van de
Centrumdemocraten. Nooit zullen we weten of Fortuyn in het rijtje past.
Zijn volgelingen doen dat ongetwijfeld wel.
Elke
keer vreesde het land het erge. Maar als het kruit van de nieuwkomers verschoten
was, bleek de gevestigde politiek steeds weer de sterkste. Dus, zou de
conclusie kunnen zijn: Ben geduldig, wees niet bang, vertrouw op de kracht
van argumenten en het democratische systeem. Ook Wilders zal dan niet veel
verder komen. Een zetel of vijf, zes erbij, misschien. Dan is het ergste
gevaar weer bezworen.
STOOTJE
Helaas,
er is toch zoiets als een probleem. Wilders mag dan een normaal
verschijnsel zijn, hij is ook een man van zijn tijd. Waar Janmaat zich te
pletter liep op een politieke omgeving die een stootje kon hebben, en de
LPF vooral zichzelf ten gronde richtte, zou Wilders wel eens kunnen gedij-en, om de simpele reden dat het
politieke bestel niet functioneert. En dat heeft weer te maken met het feit
dat de kiezer geen vertrouwen
heeft. Niet voor niets is hij op drift. Immers, hij vindt al zo lang dat er
slecht naar hem geluisterd wordt. In 1994 maakte hij bijvoorbeeld duidelijk
de noodzaak van staatkundige vernieuwing
in te zien. Vandaar, de 24 zetels voor
D66, de partij die daarvoor ook was opgericht. Maar de politiek wil er niet
aan. De direct gekozen burgemeester? Een districtenstelsel? Vergeet het
maar. En erger nog, de kiezer wordt wijsgemaakt dat hij het niet eens wil.
|
|






ALLE RECHTEN
VOORBEHOUDEN COPYRIGHT 2005 GJ RITMEESTER
|
|