Tekstvak:

‘Eindhovense’  zanger verrast zijn fans nog altijd

 

 

PETER KOELEWIJN BLIJFT JOCHIE VAN DE STRAAT

 

Peter Koelewijn is inmiddels 66 jaar. Maar het Eindhovense straatschoffie van vroeger heeft nog steeds het lef en de power om een show te  presen-teren. Ook schrijft hij nog liedjes. Niet meer zoveel als we zouden willen , maar hij heeft toch op een soort verzamelalbum dat de titel Mijn Mooiste Liedjes meekreeg een zestal nieuwe songs gezet waarvan de adem toch weer even in de keel blijft stokken.Koelewijn blijft verrassen en volstrekt origineel. Van hem is geen tweede.

 

Op zondag 18 maart jl. is Peter Koelewijn in het Amsterdamse theater Carré geëerd voor zijn bijdrage aan de Nederlandse muziekcultuur op de radio. Tijdens het Radio 2 Gala van het Nederlandse Lied werd hem de Radio 2 Zendtijdprijs overhandigd. Het was een mooie middag waarbij andere artiesten zijn liedjes vertolkten. Onder hen waren zijn zoon Joep en zijn dochter Kim die lieten zien dat muzikale aanleg blijkbaar in de genen zit. Het hoogtepunt was echter Anita Meijer die een adembenemende  uit-

 

voering gaf van de Koelewijnsong Sprong in het Duister.

Tijdens die middag werd opnieuw duidelijk hoe veelzijdig en bijzonder het  re-pertoire van Koelewijn is. Hij zong al in straattaal voordat het woord sowieso bedacht was. Zijn eerste rock- and rollsuccessen aan het begin van de jaren zestig getuigen daarvan. Kom van dat Dak af, het lied dat vier keer een hit werd, en natuurlijk ook Marijke. Het was grotestadsrock die Peter maakte. De Hele Stad Is Gek en Dol. Hij kreeg het vuurtje wel aan het branden. Het was een  onstui-mige tijd. Hij leek een lichtspoor door de lichtstad te trekken .Waar hij speelde was het feest en hij slaagde er in ook de rest van Nederland te veroveren.

 

SCHANDE

Peter Koelewijn besloot van zijn muziek zijn vak te maken. Hij werd naast performer ook producer. Ook dat ging hem goed af. Maar het beste was hij toch in zijn eigen werk. Hij verstond de kunst met zijn tijd mee te gaan, bleef het jochie van de Eindhovense straat. Zijn liedjes waren brutaal, stoer, macho, onconventioneel en uitdagend.  Angeline , Mijn Blonde Seksmachine. Er werd schande van gesproken. Maar wees eerlijk. Die tekst is toch volkomen  onschul-dig. Gewoon de uitdrukking van een gevoel dat veel mannen kennen. En Mij, Oh, Mij, ook al zo’n bronstig lied. 100 pond klei zou Adam zeggen. De woordkeus van Peter Koelewijn is nooit gezocht. Het is spreektaal, taal van de straat, maar in een vorm en met woorden die alleen bij hem passen.

Hij werd, terwijl de jaren voortschreden, beter. Het artistieke hoogtepunt  be-reikte hij in 1977 met het album Het Beste in Mij is Niet Genoeg voor Jou.

 

 

 
Tekstvak: ACTUEELTekstvak: CONTACTTekstvak: COLOFONTekstvak: ARCHIEFTekstvak: SITE MAP

Tekstvak: LINKS

Tekstvak: DEBAT

ALLE RECHTEN VOORBEHOUDEN COPYRIGHT 2005 GJ RITMEESTER