Arme Wopke, hij had zo’n mooie baan

Nog niet zo heel lang geleden maakte het CDA in dit land de dienst uit. Rechtse of linkse kabinetten konden vallen, de christendemocraten waren de onmisbare bruggenbouwers. De paarse periode 1994-2002 leek een rimpeling. Het CDA kwam sterk terug. Intussen valt de partij steeds verder terug. Crises volgen elkaar op. Stemmentrekker Pieter Omtzigt is gevlucht. Of partijleider Wopke Hoekstra een fatale breuk kan voorkomen, is de grote vraag.Ach, aan alles komt een eind. Nederland is nog maar nauwelijks bekomen van de teloorgang van die andere grote partij, de PvdA. De socialisten hadden in 2012 nog 38 zetels in de Tweede Kamer. Inmiddels zijn daar 9 van overgebleven.

De val van het CDA gaat trager, met schokken. Vijftien zetels heeft de partij van Wopke Hoekstra nog. Het Tweede Kamerlid Omtzigt mag vertrokken zijn, in zijn eentje was hij goed voor vijf zetels. Meer dan 300.000 kiezers weet hij achter zich.

Grote bewondering is er  voor Omtzigts optreden inzake de kindertoeslagenaffaire. Maar critici hebben grote moeite met hem. De numero twee van de partij zou dwars zijn, te veel een einzelgänger.

Arme Wopke Hoekstra. Hij had zo’n mooie baan. Toen riep de politiek.  Het is begrijpelijk dat hij orde op zaken wil stellen in zijn partij. Met de rechterflank van het CDA zal hij blij zijn met het vertrek van het dwarse Tweede Kamerlid. Maar lang kan die stemming niet duren. Een traditionele middenpartij vliegt zich te pletter met maar één vleugel.