Een beetje trots is de koning wel

Alles aan hem was ernstig. Met dikke letters stond spijt op het voorhoofd geschreven. Zijn vrouw zat op enige afstand links van hem. Zo nu en dan knikte zij. Het was duidelijk Koning Willem-Alexander en koningin Maxima waren het eens. Zij hadden onverstandig gehandeld. Een vergissing begaan. Terugdraaien, kunnen ze het niet meer. Wel hun welgemeende verontschuldigingen aanbieden. Ze zijn fout geweest. Zullen zoiets nooit meer doen. En hopen maar dat het Nederlandse volk hen vergeeft.

En zowaar, de commentaren waren na het zien van de videoboodschap vanuit Huis ten Bosch eensluidend. Natuurlijk, de koning had nooit het land mogen verlaten terwijl het volk zat opgesloten. Maar de woede van het Nederlandse volk over de vakantie van de koning en zijn gezin was in de kiem gesmoord. Was als sneeuw voor de zon verdwenen. Het volk had koning Willem-Alexander vergeven, koningin Maxima en de drie prinsessen, Amalia, Alexia en Ariane in de armen gesloten.

Op zijn beurt was de koning als een kind zo blij dat hij de welgemeende adviezen serieus had genomen. “Toon oprecht berouw. Wind er geen doekjes om. Doe het zelf. Verschuil u niet achter zoiets als de ministeriële verantwoordelijkheid. Want die heeft afgedaan. Is typisch twintigste eeuw. We leven nu in de eenentwintigste eeuw. Ook een koning is verantwoordelijk voor zijn beslissingen”, waren de wijze lessen die hij in zijn oren had geknoopt.

Waarmee de koning hoogstpersoonlijk een crisis heeft voorkomen voordat er iets verschrikkelijks is gebeurd. Een beetje trots is hij dan ook wel. Hij voelt zich flink. Dit is mooier nog dan de Elfstedentocht. Want wees eerlijk. Binnen een jaar telt de wereld al meer dan een miljoen doden. Een beetje pandemie blijkt dodelijker dan menige oorlog, gevaarlijker dan wat dan ook.

Ach, hadden koning Lodewijk XVI of tsaar Nicolaas II of keizer Wilhelm II maar de adviseurs gehad over wie hij mag beschikken. Hadden zij zich maar niet blindgestaard op het landsbelang, maar een stukje eigen verantwoordelijkheid kunnen nemen. Er zouden rampen zijn voorkomen. En hij, Z.K.H. Willem-Alexander van Oranje-Nassau, zou zich minder alleen hebben gevoeld.