Keuze PVV is recept voor ongeluk
“Het einde van de tunnel is in zicht”, betogen de bewindslieden bij weer een persconferentie over het Covid-19virus. Een miljoen vaccinaties zijn al gezet. Het tempo zit erin. Toch raakt het geduld op. Het duurt te lang. De winter, de lockdown, de avondklok. Het helpt allemaal niet mee. In Israël en het Verenigd Koninkrijk werken ze sneller en efficiënter, geven de harde cijfers aan. Blijkbaar was de gezondheidszorg onvoldoende voorbereid. Vermoedelijk zijn de nodige fouten gemaakt.
Het wordt allemaal uitgezocht. Nu al staat vast dat een parlementaire enquête zal plaatsvinden. Want hebben de neoliberale Rutte-kabinetten niet te veel bezuinigd? Zijn niet te haastige stappen gezet? zijn enkele vragen die een antwoord behoeven. Vragen die zich ook zullen richten op de ideologie van het neoliberalisme met zijn voorkeur voor een kleine overheid, privatiseringen en flexibilisering van de arbeidsmarkt.
De politieke partijen voelen allang enige nattigheid. De peilingen voor premier Rutte stagneren alweer enige tijd. Zo stond de VVD twee jaar geleden nog op 20 zetels. Een jaar geleden brak de coronapandemie uit. Waarop de kiezers en masse hun vertrouwen in premier Rutte en de liberalen uitspraken.
Het is dan ook geen toeval dat premier Rutte Nederland heeft aangeduid als een door en door socialistische natie. In het verkiezingsprogramma is de VVD naar links opgeschoven. Andere partijen op de rechterflank volgen. De PvdA is weer links. Plotseling is er aandacht voor de grote ondernemingen die te weinig belasting betalen. Zouden topbestuurders wel met minder toekunnen.
Voorlopig is de VVD nog altijd onbedreigd de grootste partij, met Mark Rutte als beoogd premier. Maar weinig van de in 2017 weggelopen PvdA-kiezers keren terug. Niet GroenLinks en de SP profiteren. Volgens de peilingen trekken zij vooral naar de PVV van Wilders.
Blijkbaar voelen veel kiezers zich aangetrokken door het sociale programma van Wilders. Wellicht delen zij diens afkeer van de islam. Vinden ook zij dat de buitenlanders de schuld zijn. Het is het oude liedje. Al in de jaren 1930 hadden politieke avonturiers dóór dat je op die manier verkiezingen kon winnen. Waarmee gezegd, het is een recept voor het ongeluk.