Premier leert een goede les

Wat kon hem eigenlijk gebeuren? Het kabinet was allang rond, iedereen was even schuldig. Alles beter dan een etterende wond die maar niet wil helen. Dus ging hij overstag en gaf toestemming tot openbaarmaking van de interne stukken, (memo’s) betreffende de afschaffing van de dividendbelasting.

Leuk vond premier Mark Rutte het allerminst. Voor de oppositie was hij niet bang. Maar de premier van Nederland zag geen mogelijkheden meer. Niet dat hij zijn ongelijk inzag. Integendeel, hij mocht een historicus wezen, als conservatief-liberaal wist hij heel goed hoe de linkse dromen ontmanteld kunnen worden.

Anderhalf miljard euro per jaar, in ruil voor God weet hoeveel banen, de vestiging van bedrijven in Nederland. Je moest toch wel een socialist wezen om dat niet te kunnen vatten. Nee, hij had het allemaal uitstekend ingeschat. Was goed geadviseerd. Er was maar één probleem. Een kwestie van onderschatting.

Dat krijg je als je de opponenten steeds weer in het zand laat bijten, voortdurend als winnaar uit welke strijd dan ook te voorschijn komt.  Dan wil je wel eens wat spelen met de waarheid. Niet om je politieke huid te redden, maar vóór het vaderland, vóór de mensen, omdat iedereen er beter van wordt. Geen sprake van dat hij gelogen heeft. Wie hem daarvan beticht, moet op zijn tellen passen. Hij kan iedereen recht in de ogen zien. Hij had de stukken nooit gezien, immers. Ze waren hem nooit voorgelegd. Hij wist nergens van.

Een goede les, geeft de premier intussen toe. Toch iets geleerd. Onderschat je politieke tegenstander nooit. Neem hem serieus. Word niet te overmoedig. Blijf altijd de premier.