PvdA en CDA wachten op herstel

De terugval van de oude bestuurderspartijen PvdA en het CDA is overduidelijk en beslist niet tijdelijk. Zelfs is er geen begin van een herstel. Haalde de PvdA  in 2012 nog 38 Tweede Kamerzetels, bij de  Tweede Kamerverkiezingen van 2017 en 2021 resteerden er nog negen. De christendemocraten vergaat het weinig beter. Vijftien zetels bezetten zij. Een laatste peiling is blijven steken op vijf. Intussen raapt de VVD de christendemocratische stemmen op. Een voortzetting van het huidige verbond tussen de PvdA en GroenLinks is niet alleen een bittere noodzaak maar kan ook een gelukkige uitkomst zijn.Terwijl de VVD-liberalen van Mark Rutte alweer een jaar of tien de het politieke veld aanvoeren, proberen de twee partijen hun machtspositie in het politieke krachtenveld te verdedigen. Dat gebeurt met wisselend succes.

Zo probeert het CDA van Wopke Hoekstra zich te redden door zich aan de VVD te geven. De meer sociale vleugel is met het vertrek van het populaire Kamerlid,Pieter Omtzigt, monddood gemaakt. Rechts wint of denkt in elk geval gewonnen te hebben. Intussen raapt de VVD de christendemocratische stemmen op.

De PvdA hoopt dat het ouderwets linkse gedachtegoed de partij weer op het goede spoor doet belanden.  In 2019 haalde Frans Timmermans bij de Europese verkiezingen uit als lijsttrekker voor de socialisten en is nu Europa’s  ‘tweede man’. Misschien kan hij de partij nog eens redden. Of wie weet treedt een sterke vrouw naar voren om de partij op sleeptouw te nemen.

Tegelijk zullen de PvdA’ers met enige jaloezie de verkiezingen in Duitsland hebben gadegeslagen. In Europa hebben de grote socialistische bewegingen overal aan kracht ingeboet. Ook de SPD is teruggevallen. Maar de partij van Olaf Scholz werd vorige week wel de grootste met 25,7 procent van de stemmen. Een coalitie met de Groenen en de liberale FDP ligt voor de hand.