PvdA heeft nog lange weg te gaan

Een zucht van verlichting ging door de PvdA-gelederen. Geen nederlaag was het deze keer, maar een mooie klinkende overwinning. Met zes zetels in het Europese Parlement werd de partij van Lodewijk Asscher en Spitzenkandidaat Frans Timmermans de grootste van Nederland. En zou het zo maar kunnen dat de weg naar herstel is ingezet.

Of niet? Nee, de PvdA staat niet alleen. Ook in Spanje, Italië en Zweden deden de socialisten het niet slecht.  In Duitsland en het Verenigd Koninkrijk leden zij echter historische verliezen. In Frankrijk waren zij al weggevaagd. In Denemarken was er sprake van enig herstel. Met andere woorden, er is weer een toekomst voor de PvdA. Maar makkelijk gaat het niet worden.

Een aantal kiezers dat bij eerdere verkiezingen naar GroenLinks en de SP overliep, moet  vorige week naar de PvdA zijn teruggegaan. Misschien gaat het hierbij om het zogeheten Timmermanseffect, misschien hadden zij gewoon spijt. Kiezers zijn sowieso niet meer zo gehecht aan een partij.

Ook het CDA is onderhevig aan kiezersschommelingen. De VVD is bijna tien jaar de grootste partij van Nederland. Decennialang moesten de liberalen in Nederland de PvdA en het CDA voor zich dulden.  Maar anders dan de socialisten en sociaaldemocraten komen zij slechts één keer  boven de veertig zetels.

Ongetwijfeld zal de partij van Asscher niet over één nacht ijs gaan. Toch is het de vraag of er nog wel plaats is voor de oude, traditionele partijen. In elk geval lijken jongeren in steeds groteren getale af te haken. GroenLinks is een geduchte concurrent.

Veel kiezers hebben de sociaaldemocraten vooral kwalijk genomen  mee te zijn gegaan met de neoliberale koers die in Europa leidinggevend was, en misschien nog wel is. Een koers die verantwoordelijk is voor de stagnatie die met name de lagere en middeninkomens getroffen heeft.

Ook die kiezers moeten de sociaaldemocraten zien terug te winnen. Genoeg te doen dus voor de partijstrategen. Eén voordeel hebben zij. Elke poging om te komen tot een samensmelting van de linkse partijen lijkt tot mislukken gedoemd. Er liggen te veel obstakels, opgeworpen in het verleden toen de PvdA nog almachtig leek. Maar niets is uitgesloten. Immers, ook in de politiek is 1+1 best wel vaak 3.