Stilte zal huiveringwekkend zijn

Vandaag is het 4 mei. Om acht uur zal de stilte weer  huiveringwekkend zijn. Niet overal, want er zijn altijd mensen die hun gedachten niet in de hand hebben, kinderen die buiten spelen, fietsers die een voorbijganger groeten, honden die blaffen. Maar de tram is gestopt. Koeien liggen zwijgend op het gras. Op de Dam, in Overveen, op de Waalsdorpervlakte,  in Vught, Twello, Harderwijk, Zwolle, Margraten, thuis voor de tv en waar niet al, gedenken miljoenen de Nederlandse gevallenen in de Tweede Wereldoorlog, in het toenmalige Nederlands-Indië, in Korea ook, Libanon, Afghanistan.

Drieënzeventig jaar geleden is het alweer dat Nazi-Duitsland de strijd opgaf. Nog maar weinig mensen waren erbij. En toch,  anno 2018 is de Tweede Wereldoorlog springlevend. Geen inwoner ontkomt eraan. Historici hebben er hun handen vol aan. Voor politici, schrijvers en regisseurs is diezelfde oorlog een onuitputtelijke inspiratiebron.

En wat te zeggen van de activist die namens de actiegroep Geen 4 Mei Voor Mij beloofde op 4 mei tijdens de Dodenherdenking op de Dam te doorbreken met een orkaan aan geluid. Vanwege de hypocrisie omdat niet de slachtoffers maar de daders worden herdacht.

De rechter heeft de actie verboden. Helaas heeft hij daarmee niet kunnen verhinderen dat de actie nu al geslaagd is. In elk geval weet de man alle aandacht op zich gericht. Naam en gezicht zijn bekend.  Media stroomden massaal toe voor de uitspraak van de rechter. De activist zou tevreden kunnen zijn. De vraag is of hij dat ook werkelijk is. Gevreesd moet worden dat Nederland nog meer van hem zal horen.