Want de overheid vertrouwt u niet
Het zouden de verkiezingen voor de Provinciale Staten zijn. Ongetwijfeld kruisen de kiezers naar eer en geweten de naam aan van een kandidaat aan. Vervolgens kiezen niet zij maar de door hen gekozen statenleden 75 senatoren die samen de Eerste Kamer vormen.
Kiezen is een democratische plicht. Een democratie kan verschillende vormen aannemen. Democratie betekent letterlijk, het volk regeert. Maar over het hoe èn wat zijn boekenkasten vol geschreven. Over één ding is iedereen het eens. Het volk wijst zijn vertegenwoordigers aan. Ook in Nederland dus.
En ach, Nederland is een democratie die op zich prima functioneert. Met de Eerste Kamer is toch iets vreemds. Het is niet zo erg als in het Verenigd Koninkrijk waar de Hogerhuisleden hun zetel erven of door de Kroon worden benoemd. De verkiezing van de Eerste Kamerleden is wel een anachronisme, horend bij de 19e eeuw.
Het belang van de Eerste Kamer is groot. Kan als medewetgever wetten goed- en afkeuren. Dat Thorbecke het in 1848 verstandig achtte niet de burger maar de statenleden het recht te geven om de Eerste Kamer te kiezen. Het zij zo.
Maar dat daar ondanks de nodige aanpassingen in 2020 nog altijd geen verandering in is gekomen, valt niet uit te leggen. Misschien vertrouwt de wetgever de kiezer niet. Misschien reiken belangen verder reiken dan het recht van de burger zijn vertegenwoordigers te kiezen. Geen idee. Het is een feit waaraan vooralsnog niet te tornen valt.
Toch wijst de overheid ook bij de verkiezingen van 20 maart de kiezer op de democratische plicht. Stemmen dus! Je stem uitbrengen! Maar niet op een kandidaat van de Eerste Kamer. Want de overheid vertrouwt u niet.