Worsteling Rutte is begrijpelijk

Premier Rutte had het er maar moeilijk mee. Hij heeft met het besluit geworsteld. Zoveel liever had hij het anders gewild. Maar hij kan niet anders. Het risico is te groot. De volksgezondheid staat op nr. 1. Wel openen de basisscholen en de crèches op 11 mei weer de deuren. Op 1 juni volgt het voortgezet onderwijs. De anderhalvemetersamenleving blijft van kracht. De sporters mogen hun tak van sport beoefenen.

Nee, de burgers waren niet verrast. De nieuwsmedia hadden de maatregelen al gebracht voor de persconferentie van gisteravond. De recente Coronacijfers hadden de regering voldoende aanleiding gegeven de maatregelen tegen het Covid-19virus bij te stellen.

Maar het gebeurt in kleine stapjes. Het volgende beslismoment valt op 20 mei. Vóór alles wil het kabinet –Rutte voorkomen dat de burgers de voorzichtigheid uit het oog verliezen, ook maar het idee hebben dat het gevaar geweken is. De basisscholen gaan ook maar gedeeltelijk open. Bovendien heeft het kabinet vastgelegd dat er voor 1 september geen sprake kan zijn van grote evenementen. Geen Pinkpop dus. Geen zomerfestival. Ook zal het betaald voetbal niet voor 1 september kunnen starten. En dan nog moeten de clubs rekening houden met het spelen zonder publiek.

De aangekondigde maatregelen zijn een eerste stap. De huidige situatie kan niet te lang voortduren. Nu al neemt het ongeduld toe. De mensen willen een terrasje pikken. Jongeren houden het thuis niet uit. Op een warme zaterdagavond heeft de politie al gauw een probleem. Op een gegeven moment krijgen de economische belangen de overhand. De worsteling van premier Rutte is een heel begrijpelijke. Immers, de premier is ook de leider van de VVD.