Amerika had zijn lesje geleerd

Nee, de Verenigde Staten was nooit  de perfecte, democratische samenleving. Daarvoor heeft een te kleine groep te veel macht. Daarvoor zijn de verschillen te groot, is er te veel onrechtvaardigheid. Te veel geweld. Niettemin zijn velen blij met dit land als leider van de vrije, westerse samenleving.

Eeuwige dankbaarheid is Europa  de Amerikanen verschuldigd omdat zij het oude continent  in de vorige eeuw tot tweemaal voor de ondergang wist te behoeden. De overwinning op Nazi-Duitsland staat diep in het geheugen gegrift. In 1990 was de Verenigde Staten de enige supermogendheid  als gevolg van de ineenstorting van de communistische Sovjetunie.

Een nieuwe  tijd was aangebroken met de overwinning van het democratisch liberaalkapitalisme. Europa voegde zich maar al te graag. Intussen is het een en ander veranderd. Oude zekerheden hebben plaatsgemaakt voor nieuwe  gevaren.

Maar alles begint toch met het vertrouwen in het eigen bestuur, in de eigen instellingen, in het systeem. Vele stormen heeft de Verenigde Staten meegemaakt. Er zijn goede en slechte presidenten geweest. Of  Donald Trump de slechtste bewindvoerder ooit is, moet de geschiedenis nog uitwijzen.  Wel staat vast dat de 45^ste president van de Verenigde Staten nauwelijks op zijn taak voorbereid was. Er wordt gesproken over verkiezingsfraude, corruptie, intimidatie, manipulatie.

Niets nieuws onder de Amerikaanse horizon. Intussen is de president al wel druk doende de nodige oneffenheden weg te werken. De VS heeft het eerder meegemaakt. President Nixon haalde het onderste uit de kan om in 1972 te worden herkozen. Uiteindelijk liep hij tegen de lamp. Twee jaar later moest de 37^ste president het veld ruimen.

“Dat nooit weer”.  Amerika had zijn lesje geleerd. Intussen is er een reden dat  president Trump àf wil van de speciale aanklager die zijn connecties met de Russen onderzoekt. Waarmee je geen complotdenker hoeft te zijn om te vermoeden dat hij het nodige te verbergen heeft. Dat de president alle risico’s wil nemen om te voorkomen dat de waarheid achterhaald wordt, en erger nog, daarbij gebruik wil maken van alles en iedereen die hem daarbij kan helpen.

Zoveel staat al wel vast. Vijfentwintig jaar geleden meende menigeen dat het nieuwe Rusland veel kan leren van het  Westen, van Amerika met name. Maar het gaat zoals het gaat. Westerse politieke  adviseurs verdwenen door de achterdeur. De zakenman, c.q presidentskanidaat,  Donald Trump zag het gat in de Russisch-Amerikaanse markt. Wat hij er ook mee voor ogen had, het had niets te maken met vaderlandsliefde, zorg voor de werkgelegenheid, vrijheid of gevoelens van rechtvaardigheid.  Niets met democratie.