Cataloniё staat niet op zich zelf
Zes minuten duurde de toespraak van koning Filips VI. Meer had hij ook niet nodig om de afvallige Catalanen duidelijk te maken wat hij van de toestand vindt. Ze moeten terug in het hok. Catalanen zijn in de eerste, tweede en derde plaats Spanjaarden. Wetten zijn er om na te leven. De rest is onzin. Welterusten. Leve Spanje.
De leiders van de nationale partijen als de Partitudo Popular van premier Rajoy, de socialistische PSOE en de liberale Ciudadanos toonden zich ingenomen met de toespraak van de koning. Kortom, Madrid vormt een gesloten front tegen de Catalaanse separatisten die in het eigen parlement over een nipte meerderheid beschikken.
Intussen houdt de Catalaanse president Carles Puigdemont de spanning erin. Eind van de week zou de officiële bekendmaking van het onafhankelijkheidsreferendum plaatsvinden. Volgende week maandag kan dan de onafhankelijke republiek Cataloniё worden uitgeroepen. Wel toont hij zich bereid met de regering in Madrid te praten. De EU zou daarbij kunnen bemiddelen.
Hoe het zij, de kritiek op het harde optreden tijdens het referendum van 1 oktober heeft in Madrid geen indruk gemaakt. Integendeel, de autoriteiten zijn vastbesloten hun wil aan de Catalanen op te leggen. Puigdemont moet weg, nieuwe verkiezingen moeten worden uitgeschreven. “Een referendum”, houden de autoriteiten vol, “heeft nooit plaatsgevonden”.
Intussen zijn al duizenden leden van de Guardia Civil naar de afvallige regio gestuurd. En wie weet, welke opdracht de Spaanse regering aan de generaals heeft gegeven?
Tot nu toe houdt de EU zich afzijdig, bang om zich te mengen in een intern conflict dat alleen Spanje betreft. Bang misschien ook voor de gevolgen. Immers, de Catalaanse onafhankelijkheidswens staat niet op zichzelf. Zelfs is het bestaan van de Europese Unie genoeg om oude gevoelens aan te wakkeren.
Zo heeft de EU al referenda gezien in het Verenigd Koninkrijk. In Spanje zullen de Basken en Galiciёrs de ontwikkelingen in Cataloniё met argusogen volgen. Ook in andere landen kunnen oude dromen tot leven komen. Belgiё, Duitsland en Italiё zijn maar drie voorbeelden.
Misschien denkt de regering in Madrid de separatisten nog in de gevangenis te kunnen gooien. Helaas voor haar, hèt is 2017, niet 1939.