De verliezer heet Vladimir Poetin

Echt opschieten doet het niet. De strijd vordert gestaag. Het Russische leger probeert een knock-out te forceren. Raketten, bommen vallen. De democratische buurstaat Oekraïne moet capituleren. Het is de dictatuur die de vrijheid bevecht.

Een prognose is niet te geven. Ongetwijfeld heeft het Poetin van Rusland nog wel meer strijdgroepen achter de hand. Bommen en raketten heeft hij in overvloed. Militair is hij nog altijd in staat het buurland te veroveren. Toch zijn de experts het wel eens. Plan A is mislukt.

De Russische president wilde met één snelle actie Oekraïne schaakmat zetten. De huidige regering verjagen en vervangen door een man op wie hij bouwen kan. Maar hoever de Russische strijdmacht ook gevorderd is, vooralsnog is daar geen sprake van. Integendeel, Poetins soldaten zullen nog hard moeten vechten, talloze onschuldigen de dood injagen voordat  de tegenstander verslagen is.

Maar na een week staat Rusland moederziel alleen. De oorlog verloopt moeizaam. Er vallen veel doden en gewonden. Een kerncentrale brandt. De wereld ziet hoe bommen vrouwen, mannen en kinderen doden. Hoe steden vernietigd worden.

In de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties kon Rusland  zich nog redden dankzij het vetorecht. Dat  de Algemene Vergadering van de VN de inval in Oekraïne veroordeelde met 141 stemmen vóór en slechts die van Rusland, Wit-Rusland, Syrië, Eritrea en Noord-Korea tegen, moet in Moskou hard zijn aangekomen.

Intussen blijven er altijd wel een paar Russen geloven dat de Oekraïense president Zelenski een Nazi is en leiding geeft aan een groep gevaarlijke extremisten die de beschikking hebben over een kernbom, terwijl anderen Poetins  Groot-Russische droom delen of gewoon niet meer terug kunnen.  Waarmee gezegd, vooralsnog blijft het Rusland van Poetin een dictatuur die het volk voorliegt en volpropt met propaganda. Niettemin is de verliezer al bekend.  Vladimir Poetin is de naam.