Desnoods heft hij de NAVO op
Het is juni. Op 3 november mogen de Amerikanen naar de stembus. Dus zijn er nog vierenhalve maanden te gaan. Maar alles zit tegen. De prognoses verslechteren. De corona-aanpak is een fiasco. De economie is een drama. Het volk kiest voor de Black Lives Matterbeweging. Er moet iets gebeuren. Iets radicaals. Een vijand aanpakken. Een crisis forceren. Een oorlog als het niet anders kan.
Zoveel is zeker, de Amerikaanse president Donald Trump en de Republikeinen zitten behoorlijk klem. Naar buiten toe zenden ze alle vertrouwen uit. Immers, verliezen is nauwelijks voorstelbaar. Normaliter kiezen Amerikanen voor de zittende president. Bovendien zijn de Republikeinen trouw. En heeft de 53ste president van de Verenigde Staten van Amerikanen zijn aanhang de afgelopen vier jaar niet flink verwend?
Maar nu is er de Coronacrisis. De VS is zwaarder getroffen dan enig ander land. Het is allemaal de schuld van de Democraten, van China, van Europa. Want Trump mag niet doen wat hij wil doen. De Democraten werken tegen. Zoals zij ook verhinderen dat de politie haar werk kan doen na de dood van George Floyd.
Machteloos is Trump, terwijl hij nog wel het leger had willen inzetten, al was het maar om iedereen duidelijk te maken dat er in Amerika maar één de baas is, hij, Donald J. Trump. Maar Trump is Trump. ‘America First’ zal zegevieren. Hij zit niet voor één gat gevangen.
Ha, Amerika trekt 9500 soldaten terug uit Duitsland. Hij heeft het haarfijn uitgedacht. De Europese NAVO-bondgenoten zullen zich dood schrikken. Op hun knieën kruipen Merkel en Macron naar hem toe. In augustus heeft hij ze bij de strot. Ze zullen hem smeken de achterstallige betalingen alsnog te mogen voldoen. Hij, Donald Trump, kan trouwens niet verliezen. De Amerikaanse kiezer staat achter zijn president. Desnoods heft hij de NAVO op.