Buitenland

Dreiging is uit wanhoop geboren

Krijgt de Oekraïense hoofdstad Kiev de Grozny-behandeling, de totale vernietiging, waarna  de Russische president Poetin zich kan presenteren als de redder van het vaderland? Het ziet ernaar uit. Na de eerste inleidende acties, lijkt het offensief pas goed begonnen tegen het buurland, Oekraïne. De dappere president zegt geen keus te hebben. Immers, hij heeft te maken met een stelletje levensgevaarlijke  genocide plegende  democratische schurken.  Nazi’s dus. Niet de schurkenstaat Oekraïne, maar het onschuldige, vredelievende Rusland wordt bedreigd.

Na zes dagen lijkt de oorlog in Oekraïne pas echt ontbrand.  Hevige gevechten vinden plaats in het zuiden, rond de havenstad Marioepol, in het oosten. Een kilometerslange militaire colonne is Kiev genaderd. De omsingeling van de stad lijkt vrijwel  voltooid.

Op Russisch verzoek vonden maandag  onderhandelingen plaats.  Oekraïne dacht er niet aan de eisen in te willigen. Waarop het Russische militaire apparaat in een hogere versnelling schoot. Burgers werden gewaarschuwd. Bombardementen volgden op Charkov, de tweede stad van het land. In Kiev moest de televisiezendmast eraan geloven.

De Russische strijdmacht toont oppermachtig. Wit-Russische versterkingen staan klaar om de grens met Oekraïne over te steken. Raketten bedreigen de steden. De luchtmacht kan het broederland op elk moment de doodsteek geven.

Zo hoopt in elk geval Vladimir Poetin, de president-dictator van Rusland. De overwinning ziet hij als een eerste stap op weg naar het herstel van het oude Russische Rijk. De tegenstand is feller dan verwacht. Toch  is de kans groot dat Oekraïne de strijd op moet geven. Vermoedelijk staat een zetbaas al klaar om Poetins bevelen uit te voeren.

Maar wat is de prijs? Rusland met een economie kleiner dan Italië is nu al de paria van de wereld. Poetin weet  in elk geval de vrije wereld tegenover zich. Hij zoekt argumenten om de militaire aanval op een democratisch land te rechtvaardigen. De economische sancties raken ook hem. Turkije sluit de Bosporus voor oorlogsschepen. Hij dreigt met kernwapens.

Geen idee welke psycholoog de Russische president bijstaat. Wellicht denkt hij zo zijn opponenten tot inkeer te brengen.  De tijd zal het leren. Misschien rekent Poetin op China. Sowieso krijgt de Oekraïense bevolking het zwaar te verduren. Toch is zijn model tot mislukken gedoemd. De droom van een snelle gemakkelijke triomf is al vervlogen. De kernwapendreiging moet uit wanhoop zijn geboren. Een geruststelling is dat niet.

 

Bent u het eens met de schrijver? Of juist niet? Geef uw mening!

De Krant met een Mening