Één voor allen, allen voor één

Xi Jinping, de almachtige leider van China, de Russische dictator Vladimir Poetin schitteren door afwezigheid. Ook de Turkse president Recep Tayyip Erdogan, Kim Jong-un van Noord Korea en klimaatscepticus Jaïr Bolsonaro, president van Brazilië ontbreken op de 26^ste VN-klimaatconferentie in Glasgow.Ongetwijfeld hebben de afwezigen belangrijkere dingen te doen. In elk geval hebben ze hun redenen.  Sommigen zullen denken het beter te weten. Anderen vinden de klimaattop te veel een democratisch feestje. Een enkeling zal zich wel degelijk realiseren dat de toestand van de wereld kritiek is.

Hoe het ook zij, de afwezigen voelen niet de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor een probleem dat geen weet heeft van politieke grenzen. Zij denken dat andere zaken prioriteit verdienen, zoals de creatie van een wonderwapen, de vervolmaking van de kernbom of het uitbannen van een schrik aanjagende gedachte.

Dus moet de rest ervoor zorgen dat de mensheid enig vertrouwen krijgt. Dat de maatregelen tegen de temperatuurstijging, de milieuvervuiling, de overbevolking hun werk doen. Eensgezindheid lijkt een absolute noodzaak.

“Één voor allen, allen voor één”. De Verenigde Staten zou het voorbeeld kunnen geven. De EU wil niet achterblijven. De verlaging van de maximumsnelheid kan een gemakkelijke maatregel zijn, ware het niet dat de VVD-kiezer daar tegen is.