EU durft nog niet te juichen

De liefde heeft gewonnen. Dus kiest de Britse premier Boris Johnson voor zijn vriendin Carry Simonds. Waarop  de Raspoetin van 10 Downingstreet verdwijnt. Door de voordeur weliswaar, maar toch, exit Dominic Cummings.  Op het continent houden de EU-leiders de adem in. “Zou het dan toch nog kunnen? Is een akkoord met het Verenigd Koninkrijk mogelijk”? De scheiding tussen premier Boris Johnson en zijn vertrouweling  Cummings kan een Britse zet zijn in de Brexit-onderhandelingen die in een allesbeslissend stadium zijn beland. Immers, op 1 januari 2021 is de uittreding van het Verenigd Koninkrijk een feit.  Cummings is een fervente voorstander van een No-Deal. Met zijn vertrek lijken de kansen op een akkoord toegenomen.

Toch durft ook Brussel niet te vroeg te juichen. Immers, de tijd dringt. Bovendien weten de EU-onderhandelaars maar al te goed dat de Britse premier bereid is tot het gaatje te gaan. Hij moet de Britse bevolking voor zich winnen. En dat kan alleen met een akkoord waarbij hij kan aantonen de onderhandelingen te hebben gewonnen. Hij duidelijke voordelen kan aanwijzen.

Of Johnson bereid is tot een No Deal-Brexit staat in de sterren geschreven. Wel zien waarnemers het vertrek van Cummings als een signaal om alsnog tot een akkoord te komen.

Maar niets is zeker. Wellicht wil de Britse premier de kiezers er alleen maar van overtuigen dat hij er alles aan gedaan heeft om tot een akkoord te komen. Daarbij denkt hij zeker aan de Noord-Ieren die geen behoefte hebben aan grensproblemen met Ierland dat lid is van de EU.

Het zou kunnen. Sowieso blijft de uitkomst van de Brexit-onderhandelingen onduidelijk. De belangen van het Verenigd Koninkrijk zijn levensgroot. Maar ook Londen weet dat de EU vreest voor de economische gevolgen van een No Deal.