Het is 2020. Opnieuw is het crisis

Democratie is gebaseerd op vertrouwen. Vertrouwen moet, is een absolute voorwaarde, ook al zijn er genoeg mensen die betwijfelen of democratie leidt tot de beste, meest rechtvaardige besluiten. Te veel schandalen hebben plaats, te veel onzin wordt verteld, te veel fouten worden gemaakt. Neem de Verenigde Staten van Amerika, de oudste moderne democratie.

Toen kwam Donald  J. Trump. De protesten van Black Lives Matter houden aan. De actievoerders en de sympathisanten weten maar al te goed dat zij hun opponenten moeten dwingen. Zij herinneren zich Martin Luther King, de jaren 1960 en de strijd voor gelijke burgerrechten, president Barack Obama. In 2016 geloofden zij nog in de Amerikaanse Droom voor iedereen, ook al deden sommigen dat tegen beter weten in.

Maar nu is het 2020. Opnieuw is het crisis. Zijn vooral de Afro-Amerikanen het slachtoffer en hebben  niets te verwachten van de overheid. Integendeel, er is een president die hen neerzet als terroristen, als tuig. Die dreigt de straten schoon te vegen. Die witte extremisten in vervoering brengt. Die zwaaiend met de Bijbel oorlogstaal gebruikt. Waardoor de vraag opkomt of de Amerikaanse democratie wel bestand is tegen dat geweld.