‘Ik ben de redder van het land’

“De operatie Oekraïne verloopt naar wens. Aan de gang zijn een demilitarisatie en denazificatie van een ons vijandig gezind, crimineel regime. Onze soldaten doen uitstekend werkt. Helaas spelen de Oekraïners vals spel. Zij vechten heel gemeen. Plegen misdaden. Maar het maakt niet uit. Rusland zal zijn doel bereiken. Koste wat kost”.

Oorlog, 2022. De Russische president Poetin ontkent. Hij heeft het over een speciale operatie. Wie er anders over denkt, kan rekenen op strenge straffen.  De woorden oorlog en invasie zijn taboe. Tegelijk dreigt hij de wereld met het erge. De ongekende economische sancties stelt hij op één lijn met een oorlogsverklaring. Oekraïne, Europa, 2022. Het roept herinneringen op aan 1956, Hongarije, 1968, Tsjecho-Slowakije. Volkeren, burgers proberen zich te bevrijden. De communistische Sovjetunie is onverzettelijk. In Moskou vatten de leiders niet dat je wel een volk onderdrukken kan, hun land ontnemen kan, maar dat het middel erger is dan de kwaal.

Diep gekoesterde gedachten die te maken hebben met vrijheid en recht laten zich niet onderdrukken. De mensen kun je doden, terroriseren, in de gevangenis gooien. De gedachten banen zich een weg. De leiders kunnen het proces vertragen. Uiteindelijk verliezen zij de slag.

Dus viel in 1989 de Muur, zeeg het eens zo machtige imperium van de Sovjetunie twee jaar later ineen. De burgers vierden feest, ademden de vrije lucht diep in. Democratie, vrijheid. Een eigen land. Prachtig toch!

Helaas, niet iedereen was opgetogen. In Moskou treurde een trouwe dienaar van het voormalige regime. En hij was niet alleen. Zij vinden dat Rusland een groot rijk verdient. Daar moeten andersdenkenden zich naar schikken. Zo niet, dan moeten zij de gevolgen ondervinden. Niks vrijheid. Niks democratie. Het gaat om de macht. En anders niet!

De trouwe dienaar is de president van het huidige Rusland. Vladimir Vladimirovitsj Poetin, dus. Op zijn bevel valt het leger het democratische buurland Oekraïne binnen. Doodt duizenden en wie weet hoeveel meer onschuldige burgers. Is bereid het land met de grond gelijk te maken.

Het Westen durft de instelling van een  ‘No fly zone’ boven Oekraïne niet aan. De NAVO-landen achten het gevaar van een directe confrontatie te groot. Een Derde Wereldoorlog willen zij voorkomen.

“Ik ben de redder van het land”, betoogt de president van Rusland. Intussen trotseren Oekraïense burgers zijn tanks.