Juist Rusland is een voorbeeld

De kiesraad wees kandidaten af, had onoverkomelijke bezwaren. Een beetje criticus had reden genoeg om bang te zijn. Toch vreesde de partij van president Poetin, Verenigd Rusland, voor het resultaat van de lokale verkiezingen die gisteren plaatsvonden.  Immers, de populariteit van de president nam zienderogen af omdat  de prijzen stegen, de werkloosheid toenam, het leven te duur werd. Daarbij tierde de corruptie welig en bleven de rijken almaar rijker worden.  Uiteindelijk zal Verenigd Rusland zich wel gehandhaafd hebben. Niettemin is het duidelijk dat steeds meer  Russen zich afvragen of hun president wel de man is met wie zij verder willen gaan. Immers, Poetin is twintig jaar aan de macht.

Daarbij bedient hij zich van methoden die passen bij een land dat slechts de dictatuur heeft gekend. Kritiek wordt niet geduld. Critici worden vervolgd, opgejaagd en/of vermoord. Met oorlogen wil hij het volk voor zich winnen.

Het gaat zoals het gaat. Juist Rusland is er een voorbeeld van. De kruik ligt in het water tot hij breekt. Is het vandaag niet, dan is het morgen. Er komt een moment dat er in het Rusland van Poetin niet één Navalny is, maar dat er wel  tien Navalny’s, nee, honderd, duizend, tienduizend en nog veel meer zijn. Dat al die Navalny’s niet meer te houden zijn.