Turks leger valt Syrië binnen

Een man een man, een woord een woord. ‘America First’.  President Donald Trump volgt de weg die hij van te voren heeft uitgedacht. Dus haalt hij de laatste Amerikaanse soldaten uit Noordoost-Syrië weg. Waarop ook Recip Erdogan, president van Turkije, zich bewijst als een man die zegt wat hij doet, doet was hij zegt. Tanks rukken op. Vliegtuigen gooien bommen op Koerdische hoofden als eerste stap op weg naar een Turkse veiligheidszone.

Zoveel staat vast, een schone oorlog gaat het niet worden. Waarnemers verwachten dat het Turkse leger niet voluit in de aanval gaat, maar het voorlopig laat bij de inname van grenssteden als Tal Abayd en Ras al Ain. Vermoedelijk krijgen dan Syrische rebellen de vrije hand om de Koerden uit de veiligheidszone te jagen.

Hoewel de Koerdische strijdkrachten zich niet onbetuigd zullen laten, lijken zij niet opgewassen tegen het  Turkse leger dat wordt geholpen door zo’n 200.000 Syrische strijdgroepen. Waarnemers vrezen niet alleen voor talloze slachtoffers, maar ook voor honderdduizenden vluchtelingen.

Misschien slaagt de Turkse president in zijn opzet de Koerdische terroristen te verdrijven zodat  de Syrische vluchtelingen in zijn land hun plaats kunnen innemen en de kiezers hem zullen belonen.

Het is een cynisch machtsspel waarvoor de Amerikaanse president Trump in zijn ongeëvenaarde wijsheid  Erdogan het groene licht heeft gegeven, het advies van vele experts negerend. De in 70 jaar opgebouwde Amerikaanse reputatie is in drie jaar te grabbel gegooid.  De Koerden weten zich verraden. De NAVO-bondgenoten zullen zich achter de oren krabben. Op de VS kunnen zij niet langer rekenen, niet zolang ene Trump in het Witte Huis zetelt.

Dat de Verenigde Staten zich onmogelijk maakt  als betrouwbare partner en een geloofwaardige leider van het vrije Westen, zal  president Trump een zorg zijn. Immers, de kiezers zullen hem belonen.