O wee, als de woede escaleert

De ongerustheid neemt toe. Is de democratie in gevaar? De waarschuwingen in de Amerikaanse media betreffen vooral de president met zijn voorliefde voor dictator-collega’s. Maar steeds vaker nemen zij ook de Republikeinse partij op de korrel. Bovendien blijven de instituties in gebreke als het erom gaat, de  macht te controleren. En dat is Amerika nog maar, waar de Republikeinse partij  de verkiezingen naar haar hand probeert te zetten via gerrymandering, door kiesdistricten zo te vormen dat winnen een stuk makkelijker wordt.  Ook probeert zij het de nieuwe Amerikanen zo moeilijk mogelijk te maken hun stem uit te brengen. In de staat Wisconsin is de Democratische gouverneur aan de politieke ketting gelegd.

Eerlijk is de politiek nergens. Ook Europa kent de nodige problemen. De Russische president Poetin doet er zijn voordelen mee. Extreem-rechts en het nationaal-populisme winnen veld. Polen en Hongarije hebben hun eigen versies van de democratie.  In beide landen hebben de regeringspartijen de macht naar hun hand gezet.

Intussen maken de gele hesjes furore. In Frankrijk hebben zij president Macron in het defensief gedrongen. De ecotaks wordt niet verhoogd. Dit weekeinde zijn voetbalwedstrijden en muziekconcerten afgelast. Musea sluiten de deuren. De Eiffeltoren is het weekeinde dicht. De Franse overheid heeft onvoldoende agenten om alle evenementen te beveiligen en de demonstraties in de hand te houden.

Niets mis met demonstraties. Intussen zijn al wel vijf doden en tientallen gewonden gevallen. Zijn tenminste  500 arrestaties  gepleegd. Parijs is het toneel van veel geweld en vandalisme. De gele hesjes zijn nauwelijks georganiseerd. Wel eisen zij het aftreden van president Macron.

Nog altijd is onbekend of de gele hesjes méér zijn dan een groep ontevreden, bange burgers die zich financieel gepakt voelt.  Meestal vervliegt een dergelijke beweging op den duur, dooft langzaam uit. Maar o wee, als de woede escaleert, er een leider opstaat naar wie de mensen luisteren willen.