Oostenrijk valt opnieuw in FPÖ-kuil
Met zijn 31 jaar was de leider van de conservatieve ÖVP, Sebastian Kurz, in 2017 de jongste regeringsleider die Europa gekend heeft. Geen twijfel. In de bondskanselier hadden de genen van zijn voorgangers zich gevormd tot een politicus van het briljante soort, met een welhaast onwankelbaar vertrouwen in eigen kunnen. De verkiezingen waren gewonnen. Met de socialistische SPÖ wilde hij niet. Hèm leek de extreemrechtse FPÖ een redelijk alternatief. Toen brak de pleuris uit. Na anderhalf jaar viel de regering en mag de Oostenrijkse kiezer zijn oordeel geven.
En dat terwijl de jonge premier zo goed had nagedacht, niet over één nacht ijs was gegaan alvorens te besluiten. Wat nou de FPÖ! Jorg Haider had zich allang geleden doodgereden. Bovendien is 2017 geen 1999 toen zijn voorganger Schϋssel de naam van Oostenrijk ten grabbel gooide door met Haiders FPÖ een coalitie te vormen. Het ene schandaal na het andere volgde. Demonstraties in Wenen gingen de wereld langs. Waarna de gewenning intrad, de regering viel en de socialistische SPÖ in 2007 weer aan de macht kwam.
In 2017 won de ÖVP de verkiezingen. Partijleider Kurz oordeelde dat hij de tijd mee had. Overal bloeide het nationaal-populistische gedachtegoed, en erger. Opnieuw groeide ook de FPÖ onder leiding van Heinz-Christian Strache (49) die in zijn jonge jaren lid van de neonazibeweging was. Een ruime meerderheid zag er geen kwaad in. Kurz evenmin en nam zich voor de coalitiepartner aan zijn hart te drukken, zo stevig vast te houden dat die geen kant op kon.
Helaas voor Kurz, bleek iedereen in Oostenrijk weer eens ouderwets hardleers. Opnieuw volgden incidenten zich in snel tempo op. Toen het weekblad Der Spiegel en de Sϋddeutsche Zeitung vorige week een video uitbrachten waarop vicekanselier Strache zich chantabel en corrupt toonde was het pleit snel beslecht. Nieuwe verkiezingen volgen.
Waarmee niet alleen extreem-rechts in Oostenrijk een fikse tegenslag te verwerken kreeg. Immers, ook de collega-partijen zullen niet blij mee zijn met het zoveelste schandaal, in de week van de verkiezingen voor de Europese Unie.
Wat weer niet wil zeggen dat het extreem-rechtse gevaar in de vorm van het nationaal-populisme en èrger geweken is. Integendeel, Oostenrijk toont al aan dat het gedachtegoed leeft zoals het ook op een groeiende schare aanhangers kan rekenen in Italië, Frankrijk, Spanje, Hongarije, Duitsland, Nederland en waar niet al. Geruststellend is al evenmin dat de andere politici geen idee hebben, hoe het probleem aan te pakken. Even leek de Franse president Macron de wind in de zeilen te hebben. Maar nee. Premier Rutte probeert Baudet eronder te houder. Ben benieuwd.