Opnieuw is Duitsland geschokt

Opnieuw is Duitsland geschokt.  Opnieuw vond een aanslag plaats. De 43-jarige Tobias Rathjen doodde in de stad Hanau negen mensen met een migratieachtergrond. Daarna schoot hij zijn moeder dood en beroofde hij zichzelf van het leven. De dader liet op zijn website een manifest na. Na lezing van de 24 pagina’s omschreef de politie hem als een eenling met extreemrechtse sympathieën die geobsedeerd was door complottheorieën en leed aan achtervolgingswaan.

Dat moge zo zijn, de moorden in Hanau zijn een zoveelste aanwijzing dat het extreemrechtse gedachtegoed vat krijgt op de Duitse bevolking. Vorig jaar vonden er twee aanslagen plaats. Daarbij vielen drie doden, onder wie de de CDU-politicus Walter Lübcke. In 2016 vermoordde een Duitser van Iranese afkomst negen mensen in München. De dader liet zich inspireren door de Noorse terrorist Anders Breivik.

Intussen schat de Duitse Dienst voor Bescherming van de Grondwet  (Bundesamt für Verfassungsschutz) het aantal gewelddadige rechts-radicalen in Duitsland op 12.700.  Maar de moordenaar van Lübcke was net als Rathjen nooit in beeld.

Ook de groei van de politieke partij Alternative für Deutschland (AfD) baart de nodige zorgen. Daarbij komt dat de rechts-radicale vleugel de afgelopen jaren aan invloed wint.

Zo baarde de AfD-voorzitter Gauland opzien met de opmerking dat het Nazi-tijdperk niet meer is dan een spatje vogelpoep in 1000 jaar succesvolle Duitse geschiedenis.

Hoe het zij, de geschiedenis is nooit ver weg. Maar in 2020 is Duitsland een serieuze democratie. De regering heeft de taak ervoor te zorgen dat dat zo blijft.