Oude demonen steken kop op
Op naar de 21ste eeuw was in 1989 de opdracht. Europa zou vrij, democratisch en kapitalistisch zijn. Nooit oorlog meer. Waarop de conflicten de kop opstaken, uitwassen van nooit opgeloste geschillen in Joegoslavië en Oekraïne. De wapens spraken, duizenden slachtoffers vielen. Wie dacht dat mèt de Joden het antisemitisme was uitgebannen, heeft zich vergist. Het nationalisme laat zich maar moeilijk onderdrukken.
Dertig jaar na de val van de Muur waarschuwt de voorzitter van de Centrale Joodse Raad in Duitsland zijn leden voor het dragen van keppeltjes op straat. In Frankrijk voelen Joden zich onveilig. Velen hebben al de wijk genomen, naar Israël vooral. Polen speelt met de democratie. De Grieken hebben een financieel probleem. Ook in Spanje wil het maar moeilijk echt rustig worden.
En toen was daar Viktor Orbán, premier van Hongarije. Lid van de Europese Unie. De man heeft alle oppositie vakkundig uitgeschakeld. Het nationalisme is zijn drijfveer. De Jood, Soros is de vijand. Vreemde elementen worden geweerd.
Waarmee gezegd, de economie in Europa mag bloeien, democratie en mensenrechten zijn vastgelegd. Aan de oostkant werkt president Poetin aan het herstel van Rusland als grootmacht. De Turkse vijand van weleer ziet kansen. Het Amerika van president Trump zich terug. Normen en waarden raken op de achtergrond. Oude demonen laten steeds luidruchtiger van zich horen.