Partij Erdogan eist verkiezingen

Ook na de zoveelste hertelling in de Turkse miljoenenstad Istanboel blijft de centrumlinkse burgemeesterskandidaat  Ekrem Imamoglu van de CHP zijn tegenstander Binali Yildrim (AKP) vóór. Waarop hij werd geïnstalleerd, zeer tegen de zin van de AKP en president Erdogan.

Maar niets is definitief. De AK heeft bij de kiesraad nog een bezwaar ingediend tegen de verkiezingsuitslag die dateert van 31 maart. De partij eist nieuwe burgemeestersverkiezingen die op 2 juni zouden moeten plaatsvinden.

Zoveel is zeker. Voor Erdogan is met name het verlies van het financiële en economische machtscentrum Istanboel onverteerbaar.  Zelf was hij van 1994 tot 1998 burgemeester van de stad als lid van de islamitische Welvaartspartij. In 1998 werd Erdogan als burgemeester afgezet en tot een gevangenisstar van tien maanden veroordeeld. Hij zou zich hebben schuldig gemaakt aan discriminatie.

In 1998 richtte hij de AKP op, de Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling.  In 2002 haalde AKP voor het eerst een meerderheid in het Turkse parlement. Erdogan werd in 2014 president. Sindsdien heeft hij zijn macht uitgebreid, met als hoogtepunt de invoering van het presidentieel systeem.

Toch blijkt steeds weer dat Erdogan nog lang niet de president is die hij wil zijn. Hoewel hij stelt dat de AKP slechts een sociaalconservatieve partij is, verdenken velen hem ervan een verborgen islamitische agenda te hebben. Niet voor niets heeft hij veel tegenstanders die opgevoed zijn met de beginselen van de seculiere staat van Kemal Atatϋrk.

In 2016 vond nog een staatsgreep plaats, uitgevoerd door het leger. Duizenden aanhangers van zijn voormalige partner en oud-president Gϋl zijn ondergedoken of gevlucht. Voor  Erdogan is Istanboel meer dan een miljoenenstad. Dààr is hij zijn politieke carrière begonnen, dààr is de macht die hem in staat moet stellen Turkije naar zijn hand te zetten.

Dus kan Erdogan niet accepteren dat een andere partij dan de AKP het in Istanboel voor het zeggen heeft.