Poetin is de lachende derde

Turkije is lid van de NAVO, een bondgenoot en slot op de deur. President Erdogan mag democratisch gekozen zijn. In zijn hart is hij een dictator die zijn dromen droomt van een machtig Turks Rijk. Inmiddels is hij druk doende de grens met Syrië te verleggen. Bondgenoot Amerika kijkt toe. Bondgenoot de Europese Unie is machteloos. De Russische president Poetin vindt het prachtig. De Koerden zijn het slachtoffer.

Hoe het Turkse offensief ook afloopt, de gevolgen zijn verreikend. Zo dreigen de Koerden opnieuw het zicht op een eigen staat te verliezen. Dit keer laat het Westen hen in de steek nadat zij jarenlang gevochten hebben tegen de Islamitische Staat. De Europese Unie vreest de gevolgen en vooral de komst van vluchtelingen. Zij verwijt president Trump kortzichtigheid.

Het verwijt kan met name gevolgen hebben voor het militaire bondgenootschap waarvan ook Turkije deel uitmaakt. Een organisatie die is opgericht om zich te verdedigen kan geen lid tolereren dat aanvalt en gebiedsuitbreiding beoogt. Dat juist de Verenigde Staten het groene licht geeft moet te denken geven. Immers, het gaat in tegen de kerngedachte van het militaire bondgenootschap.

Een bondgenootschap van 70 jaar laat je niet zo maar ontploffen. Sommige experts wijzen er al op dat Nederland en de collega-bondgenoten vooral krokodillentranen huilen. Immers, zij meenden de waarschuwingen van de Amerikanen in de wind te kunnen slaan.

Met andere woorden, de Amerikaanse president heeft een punt. Dat neemt niet weg dat hij een onverantwoord risico neemt. Want niet alleen het Turkije van Erdogan profiteert. Het hardst lacht Vladimir Poetin. Het jarenlang stoken, uitdagen, misdaden plegen, ziet hij beloond. Ruzie in de NAVO, wantrouwen en onzekerheid. De Russische plannen liggen al klaar om het  voorlopige resultaat uit te bouwen.