Spel van rekenaars en tactici

Ach, het is allemaal tactiek, een sluwe strategie om de EU tot concessies te dwingen. Maar hoe mooi de compromisvoorstellen van de Britse premier May ook ogen, voor Brussel is het niet genoeg. Gisteren gaf de EU het Verenigd Koninkrijk tot 18 oktober de tijd om met nieuwe, betere voorstellen te komen.

Op 19 maart 2019 treedt het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie. Vóór die datum moeten de Brexit-onderhandelaars een verdrag zijn overeengekomen. Zo niet, dan stappen het Verenigd Koninkrijk en de EU een ongewisse toekomst in. Met name de Britse premier May is er veel aan gelegen tot een overeenkomst te komen. Zij realiseert zich de kwetsbaarheid van de Britse economie. Maar May’s onderhandelingsruimte is beperkt. De Brexit-haviken in de eigen gelederen staan klaar om hun premier te offeren.

Gisteren kwamen de EU en het Verenigd Koninkrijk bijeen in Salzburg. Onderwerp van gesprek was met name het Britse voorstel om toegang te houden tot de interne goederenmarkt. Maar daarvoor voelde Brussel niets. EU-president Donald Tusk meende dat de Britten geen echte concessies doen. Hij past er voor de belangen van de EU-gemeenschap van ruim 400 miljoen mensen in de waagschaal te stellen en weet dat juist de Britten een akkoord behoeven vanwege de onzekerheden die de uittreding met zich brengt. .

Premier May mag die verwachting delen, zij staat onder grote druk van de haviken. Die wachten op het juiste moment om zich van haar te ontdoen zodat haar rivaal Boris Johnson de leiding van het Verenigd Koninkrijk op zich kan nemen.

Tot nu toe hoopte premier May Brussel onder druk te kunnen zetten in de wetenschap dat de EU anders te maken krijgt met de Brexit-haviken.  Maar de EU laat zich niet vermurwen.  Zij weet zich op vertrouwd terrein. Immers, het gaat hier om het politieke spel waaraan een rol is weggelegd voor koele rekenaars,  tactici en meesters van de onderhandelingen.  De sterkste wint.