‘Toch mooi dat May niet opgeeft’

In de commentaren klinkt  enige bewondering door. “Toch mooi dat premier May niet opgeeft.  Ze bewijst zich als een strijder voor de goede zaak. Door  haar vertrek  te verbinden aan het Brexit-akkoord met de EU, toont ze de opofferingsgezindheid die hoort bij een echte leider. Het gaat haar om het Verenigd Koninkrijk. Niet om Theresa May”.

Misschien is er iets van waar. Maar dan gaan de commentatoren toch voorbij aan het gegeven dat May  aanvankelijk behoorde  tot de Conservatieven die tegen een Brexit waren.  Zelfs zou ze bij het referendum van juli 2016 voor Remain hebben gestemd. Als opvolgster van premier David Cameron had ze maar één doel, te voorkomen dat de tot op het bot verdeelde Conservatieve partij uiteenvalt.

Hoe het zij, vandaag stemt het Britse Lagerhuis opnieuw over het Brexit-voorstel van premier Theresa May. Dat wil zeggen, op tafel komt alleen de paragraaf die de uittreding regelt. Zo wil de premier het verbod ontlopen om haar voorstel voor de derde keer ter stemming voor te leggen aan het parlement.

Maar of het nu de derde of vierde keer betreft. Ook het laatste voorstel lijkt weinig kans te maken, al is het maar omdat de Noord-Ierse DUP (Democratic Union Party) er niet over piekert om bakzeil te halen. De DUP blijft tegen, net als Labour en de Conservatieven die lid van de Europese willen blijven.

Niettemin blijft  het een prachtig streven, een staaltje van zelfopoffering zonder weerga. Vermoedelijk vindt premier May de eenheid van  de Conservatieve partij ook echt  van levensbelang voor het Verenigd Koninkrijk. De bereidheid haar plaats af te staan, geeft dat nog eens aan. Alles bij elkaar heeft het er toch meer  weg van dat de Britse premier in weinig verschilt van haar landgenoten die ergens tussen 1974 en 2016 het zicht op de werkelijkheid zijn kwijtgeraakt.