Toekomst Europa staat op het spel
De zon straalt. Een strakblauwe lucht. Een reiger wacht doodstil aan de waterkant. Alleen zijn nek beweegt. Een fietser pakt zijn kans, rijdt op de autoweg. Twee agenten doen hun ronde op een afstand van elkaar die nooit anderhalve meter kan zijn. Het hotel is leeg. De wind voelt best wel fris zoals het hoort op een prachtige best wel warme aprildag.
Volgens de Wereldgezondheidsraad (WHO) zijn er momenteel 1,2 miljoen mensen besmet met het Covid-19virus. Van hen zijn er 66.000 overleden. In China moet het in november, december vorig jaar begonnen zijn. Eens zal de pandemie over zijn, beloven de experts. Geen mens die daaraan twijfelt, maar voorlopig raast het coronading door.
Ook in Nederland is het einde nog niet in zicht. Wel constateren de experts een heel voorzichtige afvlakking van het aantal besmettingen, de ziekenhuisopnames en het aantal doden. Een dikke maand houdt het coronavirus hier huis. Het leven is stil gevallen. In Italië constateren de rapporten een voorzichtige verbetering maar in Spanje is het maximum nog niet bereikt. Geen idee wat Rusland wacht. De Verenigde Staten stormt af op een catastrofe.
In China komt het openbare leven weer wat op gang. Zelfs in Wuhan mogen mensen weer naar het werk. Probleem is wel dat de experts een tweede coronagolf voorzien. Het Covid-19 virus zou slechts onderduiken om op gezette tijden terug te komen en toe te slaan. De wereld moet wachten op een vaccin. Tot dan zal het virus rondwaren en slachtoffers maken.
Vrolijk word je er niet van. Vooral ouderen en zwakkeren moeten de komende jaren op hun tellen wachten. Niet alleen Jort Kelder vraagt zich af of de samenleving de prijs moet blijven betalen voor de paar jaar die ouderen en zwakken resten.
Misschien past de opvatting in de denkwereld van een liberale conservatief als Kelder die al gauw vindt te veel belasting te betalen. Zij doet ook denken aan de neoliberale bankiers die in 2008 vooraan in de rij stonden om de miljarden van de samenleving te ontvangen. Aan de ondernemers ook die de coronamaatregelen van het Kabinet-Rutte III met applaus hebben begroet.
Wat niet wegneemt dat het overgrote deel van de ouderen en zwakken inderdaad zijn tijd gehad heeft. Hen rest de tuin, een autoritje, een reisje naar het buitenland, de kleinkinderen. Waarna de dokter komt om het slechtnieuwsbericht te delen. En hoe langer het allemaal duurt, hoe groter de kans is op een tegenvallende erfenis.
In Nederland waren er het afgelopen weekeinde weinig wanklanken. Wel klinken nog steeds boze geluiden richting gierige Hollanders. Het miljard voor een noodfonds heeft de zuidelijke woede niet verminderd. Het zuiden wil een Marshallplan. Italië wil kredieten zonder voorwaarden. Frankrijk is voor de uitgave van eurobonds. “De toekomst van de Europese Unie staat op het spel”, schrijft de Spaanse premier Pedro Sánchez.