Trump heeft geleerd van Watergate
Achtenveertig jaar geleden speelde het Watergate-drama zich af. De Republikeinse president Richard Nixon stal de verkiezingen. Het leek een incident. De Verenigde Staten was een supermacht, de leider van het Westen, de bewaker van de democratie, de vrijheid van meningsuiting, het kapitalisme, de welvaart, de bestrijder van dictaturen, politieke rovers, schurkenstaten. Er waren foute vrienden, misrekeningen. Groot waren de belangen. Maar Watergate was vooral de Amerikaanse puist die op den duur wel barsten moest. Te groot waren de problemen van een samenleving die in tweehonderd jaar schoksgewijs was groot geworden.De Verenigde Staten is rijk en machtig. Van de ongeveer 300 miljoen inwoners is ongeveer 65 procent van Europese afkomst. Veertien procent is Afro-Amerikaans en 15 procent Latijns-Amerikaans.
Intussen is het 2020. De Grondwet garandeert het recht op wapenbezit. De rijken zijn vaak wit en in de VS leven veertig miljoen voor het merendeel niet-witte mensen onder de armoedegrens. De Democraat Barack Obama was van 2009 tot 2017 president, de enige niet-witte.
In 2017 kwam de vastgoedmiljardair Donald Trump in het Witte Huis. Op 3 november vinden de verkiezingen plaats. In meer normale tijden is een president die opgaat voor zijn tweede termijn bijna verzekerd van de overwinning. Maar niet altijd. De Republikeinse president Richard Nixon vreesde in 1972 voor het erge. Dus besloten hij en zijn partijgenoten in te grijpen.
Ook Trump is allerminst zeker van zijn zaak. In de peilingen staat de Democraat Joe Biden er een stuk beter voor. Nate Silver’s FiveThirtyEight geeft de voormalige vicepresident een kans van 77 procent.
Er zijn nog 40 dagen te gaan. Weinigen geloven dat Trump zijn achterstand kan goedmaken. Maar de president is een geharde zakenman, weet hoe hij nederlagen kan omzetten in overwinningen. Watergate mag van lang geleden zijn. De ambities van Trump doen niet onder voor die van zijn voorganger. Ook zal de huidige president veel van hem hebben geleerd.
Zijn minister van justitie William Barr wijst de weg. Nu zijn Republikeinse medewerkers druk in de weer om het de tegenstander zo moeilijk mogelijk te maken hun stem uit te brengen. In uiterste nood kan de president nog altijd de noodtoestand uitroepen. En mocht er iets mis gaan, kan de 45ste president van de Verenigde Staten zich wenden tot het Hooggerechtshof waar tenminste vijf van de negen rechters hem gunstig gezind zouden zijn.
‘America First’, roept president Trump al vier jaar. Zijn volgelingen vinden het prachtig. De goede verstaander weet allang dat de president maar één belang kent, namelijk dàt van Donald Trump.