Trump wil al snel naar Pyongyang
De wereld vraagt zich af: Hoe kan dit? Wat is er aan de hand? Wat is het doel? De presidenten Reagan, de Bushes, Clinton en zelfs Nixon kwamen er niet toe. Maar nù, na maanden van scheldpartijen, spierballenvertoon en dreigen met kernwapens, accepteert Donald Trump, de 45ste president van de Verenigde Staten zomaar de uitnodiging voor een ontmoeting met ene Kim Jong-un, de leider van ’s werelds outcast, nr. 1, Noord-Korea.
De ontmoeting zou in mei in Pyongyang plaats moeten vinden, maar een datum is nog niet bevestigd. Een belangrijke rol als bemiddelaar lijkt de Zuid-Koreaanse president Moon gespeeld te hebben. Het Noord-Koreaanse kernwapenprogram zal centraal staan tijdens de onderhandelingen. Ook heeft Kim Jong-un toegezegd geen kernwapenproeven te doen zolang de onderhandelingen voortduren.
Donald Trump, ruim een jaar is hij in functie. Veel, zo niet alles loopt mis. Medewerkers nemen de benen. De Republikeinse partij verkeert in grote verwarring. De organisatie op het Witte Huis is een drama. Niets is voorbereid. De minister van buitenlandse zaken staat buitenspel. Opiniepeilingen zijn desastreus. De Russische president Poetin speelt met Trump. Een handelsoorlog dreigt. Bondgenoten als de EU voelen zich gepasseerd. Maar ook China en Japan zijn verontrust.
Geen diplomaat is hij, maar een ondernemer die in de politiek verzeild is geraakt. Zoek bij de 71-jarige Donald Trump geen geduld of tact. Mensen die de president kennen, typeren hem als een man die vooral impulsief handelt, die afgaat op zijn intuïtie. Bij een Trump gaat het om winnen of verliezen. Méér is er niet.
Met díe man wil de 35-jaar jongere en net zo onervaren leider van het communistische Noord-Korea, Kim Jong-un, dus in gesprek. Het is op z’n zachtst gezegd een opvallende uitkomst dat een straatarme staat die afhankelijk is van het machtige China, maar zich verder buiten elke orde plaatst, zijn burgers terroriseert en de wereld dreigt met een atoomoorlog, de president van de Verenigde Staten van Amerika weet te verleiden tot een gesprek zonder enige concessies te hebben gedaan.
Er moet dus wel het een en ander op het spel staan. Prestige zal een rol spelen. Maar evenzo is duidelijk dat de economische nood hoog zal zijn. Immers, de sancties eisen hun tol. Verder zal het geduld van de beschermheer, China, opraken. Een kernoorlog is weinig aantrekkelijk, ook voor Noord-Korea, al is het maar omdat het het definitieve einde betekent voor de machthebbers in Pyongyang. Een of ander akkoord met de Verenigde Staten kan daarentegen leiden tot erkenning, economische ontwikkeling, en wie weet wat er verder van komt.
Maar ook president Trump heeft zijn belangen. Een akkoord met Noord-Korea in welke vorm dan ook, en helemaal als het de kernwapens betreft, zal de wereld al gauw versteld doen staan. Een concessie is altijd mogelijk. Wie weet, kan sprake zijn van een toenadering tussen Noord- en Zuid-Korea.
Waarmee Trumps naam in de geschiedenisboekjes vereeuwigd zal zijn als de meester-diplomaat die in 2018 een wonder verrichtte.