Twijfel over functie jarige NAVO

Vandaag bestaat de Noordatlantische Verdragsorganisatie (NAVO) 70 jaar. Je kunt van alles van de NAVO zeggen, maar niet dat haar bestaan zinloos is. In elk geval heeft de Europese Unie zich kunnen ontwikkelen tot de grootste economie van de wereld, mede dankzij de bescherming  van het militaire bondgenootschap.

Twaalf leden, waaronder Nederland,  telde de NAVO bij de ondertekening van het oprichtingsverdrag in Washington. Aanvankelijk was het een product van de Koude Oorlog en gericht tegen de communistische Sovjetunie. Inmiddels bedraagt het ledental 29. Vooral na de val van de Muur in 1989 is het aantal NAVO-landen toegenomen, door toetreding van voormalige Sovjetsatellieten als Polen, Roemenië, Litouwen.

Belangrijkste lidstaat is de Verenigde Staten van Amerika. Rusland blijft als erfgenaam van de voormalige Sovjet Unie de voornaamste tegenstander, maar is allang niet meer de enige  tegenstander. Zo was de NAVO actief in conflictgebieden als het voormalige Joegoslavië, in Afghanistan en Syrië.

Intussen lijkt de relatie tussen de VS en met name de Europese bondgenoten enigszins bekoeld. Daaraan ligt met name ten grondslag dat de bondgenoten niet voldoen aan zogeheten twee-procentnorm. Dat wil zeggen dat een lidstaat twee procent van het bbp besteedt aan defensie.

President Trump heeft die kwestie op scherp gesteld. Als verbetering uitblijft , zal hij niet schromen zijn conclusies te trekken. Welke dat zijn, weet de Amerikaanse president zelf nog niet.  Maar de kans is groot dat  de NAVO binnen niet al te lange tijd weer een centrale plaats inneemt als onderwerp van het politieke debat.