Vlucht naar Brussel

Waar is Carles Puigdemont, de afgezette premier van Catalaniё?  Dat was gisteren de grote vraag. Toen bleek dat Puigdemont en vijf leden van zijn kabinet in Brussel waren. Vermoed wordt dat zij de mogelijkheden nagingen  voor een asielaanvraag nadat de Spaanse regering besloten had de Catalanen te willen vervolgen voor rebellie.

Drie maanden heeft Europa meegeleefd met een Catalaanse droom. Keek toe  hoe bijna drie miljoen inwoners van een Spaanse regio getooid in geel-rode shirts, zwaaiend met  vlaggen, de grote liefde uitspraken over hun Cataloniё dat de ketenen wilde verbreken met onderdrukker, Spanje. Hoe Spaanse politiemannen op 1 oktober insloeg op Catalanen die hun stem wilden uitbrengen voor het onafhankelijkheidsreferendum.

De Europese burger zag alleen maar vriendelijke mensen die de Europese waarden onderstreepten. Geen mens snapte dat de Europese Unie hen niet helpen wilde, al was het maar omdat de periode Franco zo kort geleden was.

Maar goed, de strijd lijkt min of meer gestreden. De Spaanse premier Rajoy gaf geen krimp. De rechter verklaarde de acties van de Catalaanse regering onwettelijk. Nieuwe verkiezingen zijn uitgeschreven voor 21 december.

Zoveel is zeker, de gang van Puigdemont naar Brussel heeft hem geen goed gedaan. Het heeft veel weg van een vlucht. De Catalanen die voor afscheiding zijn, zullen zich in de steekgelaten voelen. De EU steunt Spanje. Vooralsnog heeft Rajoy gewonnen. Toch valt te hopen dat er met hem te praten valt. Te vaak heeft de geschiedenis geleerd dat dromen als de Catalanen hebben niet zomaar verdwijnen. Er komen nieuwe leiders. Leiders die het  anders zullen aanpakken dan ene Puigdemont.