Voorlopig houdt EU nog stand

Een voorbeeld voor de wereld wil de Europese Unie zijn, een baken van vrede, vrijheid en welvaart. Maar na een onstuimig begin, is het enthousiasme afgenomen. In elk geval neemt de kritiek op het bestuursmodel toe. Intussen ruikt een populist  in  Italië aan de macht. Proberen sterke mannen van Polen en Hongarije een machtsinstrument te maken. Waar niet bedreigt extreem-rechts het politieke krachtenveld?

In België en Nederland, bijvoorbeeld, lijken grootheden als Dewinter en Wilders naar de politieke achterhoede verdreven. Intussen is de  N-VA  van Bart de Wever  al de grootste in Vlaanderen, terwijl het Forum voor Democratie van Thierry Baudet  de VVD op enkele zetels genaderd is. Ook in Noord-Europa rukken extremisten op.

Het Franse kiessysteem behoedt het land voor al te drastische veranderingen. Niettemin behoort ook dáár extreemrechts tot het politieke establishment, terwijl de socialisten uit het centrum van de macht zijn verdreven.

In Duitsland is de nationaal-populistische AfD  inmiddels de derde partij van het land.  In Oostenrijk toont de FPÖ nogmaals de gevaren aan van regeren met extreemrechts. In Spanje kunnen de Partido Popular en VOX het goed met elkaar vinden. Niets lijkt het vertrek van het Verenigd Koninkrijk te kunnen tegenhouden.

Voorlopig houdt de Europese Unie stand. Maar in bepaalde omstandigheden blijven kiezers gevoelig voor gevaarlijke ideeën. Dàt onderschatten, kan wel eens een enorme blunder  zijn.