Werk aan de winkel voor EU

Met de tijd vervaagt de angst. Het Rusland van president Poetin bezet De Krim, grijpt in Syrië in. Rusland wil weer een supermogendheid zijn. Mannetjesputter Donald Trump wil niet onder doen voor zijn rivaal. ‘Amerika First’ is zijn handelsmerk. Ook hìj speelt een gevaarlijk spel en dreigt  zijn Russische vriend met het opzeggen van het  INF-kernwapenverdrag dat het verbod regelt voor de bouw en plaatsing van raketten voor de korte- en middellange afstand.

Maar Rusland en de VS zijn niet alleen. China is erbij gekomen. Het land is in luttele jaren uitgegroeid tot de tweede economie, na die van de Verenigde Staten van Amerika. Ook China beschikt over het  kernwapen en wil meedoen met de grote jongens.

Waar je ook kijkt, democratie en vrijheid zijn naar de achtergrond gedreven. Het gaat in 2018 om macht, om geld, om wapens. Neem Brazilië, de grootste staat van Latijns-Amerika. Decennialang was het een dictatuur. Generaals en grootgrondbezitters deelden er de lakens uit. Toen kwam er iets van democratie. Maar de corruptie won. En nu dreigt weer een vreselijk soort conservatief de verkiezingen te winnen.

In de rest van de wereld is het niet anders. Het volk heeft de president gekozen op de Filippijnen, in Indonesië. Hetzelfde volk moet het doen met de vaststelling dat het vroeger erger was. Afrika blijft een werelddeel in ontwikkeling.

En wat is er in Europa aan de hand? De Europese Unie is een economische reus, maar staat politiek op lemen voeten.  Tot voor kort was het geen punt.  Intussen lijkt de Verenigde Staten zijn zwaartepunt te verleggen naar het verre Oosten. President Obama begon ermee, zijn opvolger Trump vindt Europa vooral een blok aan het been.

De Europese Unie heeft  ook te maken met krachten die de democratie en vrijheid ondermijnen. Denk aan de zogeheten nationaal-populisten. Denk aan de regeringspartijen van Polen en Hongarije, aan de corruptie in Roemenië. Werk aan de winkel dus voor Brussel.