Xi Jinping en Poetin sluiten verbond
Dus tonen de Chinese leider Xi Jinping en de Russische president Vladimir Poetin zich als ware kameraden, broeders tot in de dood. Twee dictators die alle reden hebben om niemand te vertrouwen. Die weten dat hun politieke lot afhangt van de macht, van de angst, van de meedogenloze terreur die zij uit kunnen oefenen. Samen staan ze sterker, weten de twee mannen. Samen sluiten ze akkoorden. Gaan liever met elkaar in zee dan dat ze de vrijheidslievende doodsvijanden één millimeter ruimte gunnen. De Olympische Spelen beogen te verbroederen, de mensen dichter bij elkaar te brengen. Baron De Coubertin leerde, vrij vertaald: “Deelnemen is belangrijker dan winnen”. Maar na 126 jaar weet de wereld beter. Immers, het is de winst waar het om gaat. Voor de sporter betekent dat een medaille, eeuwige roem en als het even kan een gouden plak. Aan verbroederen komt hij niet toe.
Ook de politiek kent vele regels die de nare werkelijkheid moeten verbloemen. Maar er zijn verschillen. Zo kun je veel kritiek hebben op de democratische rechtsstaat. Feit is dat de aanhangers de regels respecteren. Vertrouwen is daarbij het toverwoord. Daar tegenover staat de dictatuur, de heerschappij van de sterke mannen. Toegegeven, zelfs Xi Jinping en Poetin hebben hun grenzen. Alleen weet niemand waar die liggen. Vertrouwen telt in hun wereld niet. Integendeel, vertrouwen leidt gemakkelijk de ondergang in.
Laat de wereld zich dus niet verkijken op de foto, met daarop de Chinese en Russische leider. De boodschap mag helder zijn. “Kijk, wij hebben elkaar gevonden. Wij zijn een team. Helpen elkaar. Wij zijn sterk, groot en machtig. Hebben (kern)wapens die de vijand overal treffen kunnen”.
Ongetwijfeld zijn er velen die bereid zijn te moorden, te martelen, de leiders te volgen, de leugens te geloven. Tegelijk zitten duizenden opgesloten in wrede gevangenkampen. Vrouwen en mannen die de moed hebben zich te verzetten ondanks de strengste straffen. Want alleen zó denken Xi Jinping en Poetin de burgers op de knieën te krijgen.
Xi Jinping en Poetin zijn twee doodsbange mannen. Bange mannen zoeken elkaar op. Logisch dus dat de Wit-Russische president Loekasjenko zich in de armen stort van Poetin. Oeigoeren, Tibetanen, Hongkongers, Navalny en de studenten van het Tienanminplein kennen het gevaar. Bange wreedaards zijn tot alles in staat. Het afvallige Taiwan heeft zich maar te voegen. Een Russische strijdmacht staat al weken klaar om Oekraïne binnen te vallen.
Wellicht hebben Xi Jinping en Poetin afspraken met elkaar gemaakt. Een monsterverbond is geboren. Van alles is mogelijk. Maar elkaar vertrouwen hoort er niet bij. De twee doodsbange mannen kennen de geschiedenis. Weten dat het monsterbond geen lang leven is beschoren. Dat zij zijn verdoemd.