Zorgen over Trump nemen toe

Tien maanden woont hij in het Witte Huis. Tien maanden is Donald Trump president van de Verenigde Staten van Amerika. Op voet van oorlog staat hij met Noord-Korea.  Een muur wil hij bouwen aan de grens met Mexico. Hij heeft zich teruggetrokken uit het Klimaatverdrag. Ook het TPP-handelsverdrag zegde hij op. Hij haat de liberale pers en is vast van plan de  wet op de gezondheidszorg, Obamacare, naar de vergetelheid te helpen.

Bijna dagelijks klappen partijgenoten uit de school. Op de tv drijven ze de spot met hem. Gezaghebbende commentatoren maken zich grote zorgen. Het beeld is, dat Donald Trump te grillig, te driftig, haatdragend,  te vaak onvoorbereid, kortom: onbekwaam is.

Stafleden in het Witte Huis, adviseurs en ministers zouden de president in de gaten moeten houden. Hem behoeden voor al te grote blunders. Maar stafchef John Kelly en minister van defensie James Mattis mogen nog zo’n sterke persoonlijkheden zijn,  ook zij hebben geen grip op het Twittergedrag. Bovendien is voorzichtigheid troef. Veel Congresleden houden zich op de achtergrond, al is het maar omdat zij het niet aandurven hun politieke nek uit te steken.

Geen wet krijgt hij door het Congres. Verdragen zijn voor hem vodjes papier. Oude relaties zet hij op het spel. Zijn haat tegen zijn voorganger  wint het van de plicht ook arme Amerikanen een betaalbare gezondheidszorg te gunnen.

We vermoedden het al. Vannacht houdt hij een persconferentie.  Maar wat hij ook zegt, zo langzamerhand staat het toch wel vast  dat een 72-jarige incapabele man de leider is van het grootste, machtige land van de wereld. Rest de vraag, hoe lang dat machtige grote land zich dat nog kan permitteren.