Buitenland
Poetin gaat over op terreur
Met de Russische president Poetin valt niet te spotten. De voormalige geheim agent weet hoe hij zijn tegenstanders op de knieën krijgt. Voor een moord draait hij zijn hand niet om. Honderd doden, duizend, tienduizend, één miljoen. Voor hem zijn het getallen. Het gaat om winnen.
Na veertien dagen zit er voor de Russische dictator trouwens weinig anders op. Een verlies kan hij zich niet permitteren. Toch vallen de resultaten tegen. Zo vordert het leger te traag. Er zijn geen blije Oekraïners die zijn soldaten met bloemen opwachten. Geen vrolijke Russen die hem toejuichen. In eigen land nemen de protesten alleen maar toe. De Oekraïense steden houden nog altijd stand. Omsingelen, uithongeren duurt te lang. Dus jaagt hij een raket het ziekenhuis in.
Oorlog, in plaats van orde en rust
Het is nog een beetje vroeg voor al te boude conclusies. Morgen kan Kiev in brand staan, president Zelensky in handen van de Russen vallen, het Oekraïense leger breken. Alleen ziet het daar niet naar uit. Het Rusland van Poetin zal alle moeite hebben zijn doel te bereiken, Oekraïne tot opgave te dwingen en een pro-Russische regering te installeren.
Amerikaanse inlichtingendiensten melden dat de Russische president Poetin woedend is. De weerstand van het Oekraïense leger valt tegen. Een eerste aanval op de hoofdstad en regeringszetel, Kiev, is afgeslagen. Een enkele stad is veroverd, maar in het zuiden houdt de havenstad Marioepol stand, net als de grote industriestad Charkov in het noordoosten.
Leger Oekraïne houdt stand
Twaalf dagen duurt de oorlog. Maar de Russische inval in Oekraïne verloopt allesbehalve volgens plan. President Poetin had verwacht dat de strijd in een dag of drie, vier beslist zou zijn. In plaats daarvan is hij verzeild geraakt in een uitputtingsslag.
Wel verwachten experts deze week nog een Russische aanval op de Oekraïense hoofdstad Kiev. Hevige gevechten vinden plaats rond een aantal grote steden. De Oekraïners houden nog altijd stand. In steeds grotere getale zoeken vrouwen, kinderen en ouderen een veilig heenkomen. De achterblijvers moeten er rekening mee houden dat het ergste nog moet komen.
‘Ik ben de redder van het land’
“De operatie Oekraïne verloopt naar wens. Aan de gang zijn een demilitarisatie en denazificatie van een ons vijandig gezind, crimineel regime. Onze soldaten doen uitstekend werkt. Helaas spelen de Oekraïners vals spel. Zij vechten heel gemeen. Plegen misdaden. Maar het maakt niet uit. Rusland zal zijn doel bereiken. Koste wat kost”.
Oorlog, 2022. De Russische president Poetin ontkent. Hij heeft het over een speciale operatie. Wie er anders over denkt, kan rekenen op strenge straffen. De woorden oorlog en invasie zijn taboe. Tegelijk dreigt hij de wereld met het erge. De ongekende economische sancties stelt hij op één lijn met een oorlogsverklaring.
Wachten is op Russische burgers
Het Westen laat de Russische dictator even uitrazen. Maar uit alles blijkt dat Poetin steeds wanhopiger wordt. Zijn land ligt plat. Het isolement is vrijwel totaal. Een economische ramp tekent zich af. Dus verovert hij een kerncentrale. Gooit bommen op steden, laat het leger onschuldige mannen, vrouwen, kinderen neerschieten, voert een totale vorm van censuur in.
En daarmee staat het Westen op de rand van weer een overwinning op de supermacht die Rusland eens was. Toegegeven, de strijd duurt nog wel even voort. Mogelijk slaagt Poetin er in de tussentijd in van Oekraïne een woestenij te maken. In elk geval doet het Russische leger er alles aan.