Mening van de Week
Tijd voor een goed gesprek
Misschien zouden we eens een week de boel de boel moeten laten. Alles plat leggen. Radio en televisie uitzetten. Geen kranten. Geen internetverkeer. Elkaar diep in de ogen kijken. Even de tijd nemen voor een goed gesprek. Noem het een Brede Maatschappelijke Discussie. Wat willen we met onze samenleving? Wat gaat er goed? Wat gaat er fout? Hoe moet het beter? zijn vragen die aan de orde kunnen komen. Antwoorden proberen. Ideeёn noteren. Ter afsluiting een commissie van wijzen aanstellen die twee maanden krijgt om een aangepaste maatschappijvisie op papier te zetten.
‘Cuba 1962’ is akelig dichtbij
Cuba, oktober 1962. Hoogtepunt van de Koude Oorlog. Dertien dagen hield de wereld de adem in. De spanning tussen de grootmachten Verenigde Staten en de Sovjetunie was zo hoog opgelopen dat het wel tot een uitbarsting moest komen. Toen keerden de Sovjetschepen om. Een kernoorlog was voorkomen. Geen Russische raketten kwamen er op Cuba.
Toen de tv nog niet geofferd was
Wat wonen we toch in een fantastisch land. Denk aan de vrijheid, veiligheid, de democratie die we hebben, de onmetelijke rijkdom waarvan we elke dag genieten. Zelfs een willekeurige zwerver zou zich driemaal in de armen moeten knijpen en God bedanken voor het geluk dat hij zich in dit kleine stukje van de wereld bevindt. Zet dat eens af tegen het lot van al die miljoenen in Afrika, Aziё, Latijns-Amerika, in Mali, Soedan, Jemen en Syriё. Vergeet de ellende in de favela’s niet. Denk aan de vluchtelingen. Laat je ervan doordringen!
Ook hier trilt en beeft het
Over drie maanden weten we meer. Over een jaar zal het al wel duidelijk zijn. Intussen zijn de voortekenen nauwelijks mis te verstaan. Een politieke aardverschuiving kondigt zich aan. Noem het een revolutie, een niet te stoppen lawine die de gevestigde elite weg zal vagen. Zij komt van links en rechts. Zij komt van alle kanten, en de woede richt zich op de graaiers, de bankiers, de grootverdieners, de kosmopolieten, de woonpaleizen en prestigeobjecten.
Het gevaar komt van links
Dat is dus de Europese Unie. Óf je nu Alexander Pechtold bent oftewel een vurig voorvechter van een verdere eenwording van de Europese Unie, óf Mark Rutte die het belang van de soevereine staat onderkent, óf je Jan Janssen heet, óf baronesse Ella van Roёll tot Nispenven, het schaamrood moet je naar de kaken zijn gevlogen. Meer nog dan de schuldencrisis, de euro en de moeizame besluitvorming leggen de mensonterende toestanden rond de vluchtelingen het kernprobleem van de gemeenschap bloot.