Politiek
Ook de kiezers schieten tekort
Hoe vaak is het einde van D66 niet voorspeld? Een machtsstrijd leek de VVD nog niet zo lang geleden fataal te worden. Wie gaf vorig jaar nog een cent voor het CDA? Voor de PVV? Nu lijkt de PvdA weer de weg van de ondergang te zijn ingeslagen.
De politiek voorspellen, lijkt een heilloze onderneming in het Nederland van 2014. Een achtbaan leggen de gevestigde partijen af. Als elastiek gaan de politieke partijen op en neer. Waaien met de winden mee. Overleven, is het hoofddoel. Hoe, en op welke basis is een vraag die steeds verder op de achtergrond raakt. Hier wreekt zich het democratische tekort, het opportunisme als leidend beginsel. Zo krijgt het politieke systeem steeds meer de trekken van een supermarkt. Bij de liberalen vindt de kiezer dìt. Bij de socialisten dàt. Om elke keer gefrustreerd te raken als hij iets niet vinden kan.
Drs. Joost heeft grootse plannen
Nog maar 42 jaar is drs. Joost Eerdmans. Twaalf jaar geleden kwam hij als één van Pim Fortuyns LPF-schoothondjes de Tweede Kamer in. Pim was dood. Voor Joost begon het leven pas. Dat hij grootste plannen met ons heeft, maakte hij al snel duidelijk.
Zo diende hij een initiatiefwet in om minimumstraffen in te voeren. Met de LPF liep het slecht af, maar Joost is nooit uit beeld verdwenen. Probeerde met EénNL Nederland te veroveren, hetgeen mislukte. Om vervolgens wethouder in Capelle aan den IJssel te worden. Voor Wakker Nederland presenteerde hij de afgelopen drie jaar het programma Avondspits waar hij het gedachtegoed van rabiaat rechts vertolkte.
Pechtold waant zich winnaar
Amsterdam. Op 19 maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen, en hoopt D66 de grootste partij van de hoofdstad te worden. Dat lukt alleen als de partij van Alexander Pechtold de PvdA verslaat. “Een deukje in de reputatie van het eens zo machtige rode bolwerk zou geen kwaad kunnen”, moeten ze in de Democratische gelederen bedacht hebben.
Dus trok D66 direct hard van leer toen de minister van binnenlandse zaken, Ronald Plasterk in de fout ging. Bleef onvermurwbaar in het Tweede Kamerdebat. Was zelfs initiatiefnemer van de motie van wantrouwen. Excuses noch garanties van de PvdA-bewindsman konden daarin verandering brengen.
Hoopgevend is de eensgezindheid
Grootse triomfen viert het land in Sotsji. Weliswaar haalt sprintster Margot Boer slechts een derde plaats. Het brons voelt aan als goud. Ireen Wüst siert de voorpagina van The New York Times. En kijk eens, hoe zielsveel koning Willem Alexander en koningin Maxima van sport houden.
Intussen nemen de Tweede Kamerleden minister Ronald Plasterk onder de vuur over het afluisterschandaal. Hoopgevend is de eensgezindheid die de minister van binnenlandse zaken en collega Jeanine Hennis-Plasschaert van defensie uitstralen. Zijn blik zoekt haar voortdurend op. Even zo vaak knikt zij hem moederlijk toe.
Sotsji zal Rutte lang achtervolgen
Vlot van de tong is hij zeker. Een grootmeester is hij in het niets zeggen. Een behendig politicus, ongrijpbaar voor de concurrentie. Tegelijk is zijn beleid een optelsom van blunders. Op de politieke werkelijkheid heeft hij nauwelijks greep. Zijn overlevingskunst gaat ten koste van het landsbelang.
Samenvattend, is sprake van falend leiderschap. Verbetering lijkt er niet in te zitten. Daarvoor zit hij er net iets te lang.