Politiek
Redder van Nederland
Bescheiden is hij nooit geweest. Maar dat hoeft misschien ook niet met een carrière die Frits Bolkestein gehad heeft. Directeur bij Shell was hij, fractievoorzitter van de VVD, minister en Europees Commissaris. Belangrijker misschien nog wel is dat hij gezien wordt als een wijs man.
Inmiddels is hij 8o jaar. Veertig jaar geleden ging hij de politiek in, om Nederland te redden. “Want”, aldus Bolkestein, “toen was het kabinet-Joop den Uyl aan de macht, verreweg het slechtste kabinet dat Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog gekend heeft.”
Redder Bolkestein dus. Misschien moeten we hem daarom maar vergeven.
Keurige Eigendomsbewijzen
Zelfs nu nog bedienen de Duitse autoriteiten de buitenwereld mondjesmaat, twee weken na de vondst van 1400 kunstwerken die sinds de Tweede Wereldoorlog vermist waren.Terwijl de internationale pers de 80-jarige Cornelius Gurlitt in München op de hielen zit, lijken de officiële instanties de kwestie te beschouwen als een privézaak.
Intussen is de verdedigingslinie van de familie Gurlitt helder. Cornelius Gurlitt is de eigenaar. Immers, zijn vader, Hildebrand, heeft de al dan niet entartete kunstwerken gekocht. Kijk maar, allemaal keurige eigendomsbewijzen. Niets mis mee!
Zo werd bezoek een groot succes
Wat graag was ik er in Moskou bij geweest. Om te zien hoe koningin Maxima de trappen van het Kremlin opschreed, met koning Willem-Alexander op gepaste afstand achter zich.
Hoe de Russische president, Vladimir de Grote Poetin, het paar opwachtte en begeleidde naar de vorstelijk gedekte tafel waaraan de Nederlandse gasten en Russische genodigden zich tegoed konden doen aan enorme hoeveelheden kaviaar, wodka, borstsj en gebakken aardappeltjes.
Gurlitt jr. had zijn adresjes
Halsreikend kijken de internationale kunstwereld en mogelijke erfgenamen uit naar de vrijgave van de Gurlitt-lijst, met daarop 1400 ‘entartete’ schilderijen, tekeningen en prenten, door Hildebrand Gurlitt in de jaren 1930/1940 voor een zacht prijsje in de wacht gesleept, en teruggevonden in de flat van zijn zoon in München.
Maar de Duitse overheid heeft geen haast. Waarom? Dat moet te maken hebben met de verwachte juridische procedures. Enorme bedragen staan op het spel.
Ik zeg: ‘Minachting van de burger’!
Utrecht krijgt een nieuwe burgemeester. Jan van Zanen, 52 jaar, jurist, VVD. Oud-partijvoorzitter, oud-wethouder. Nu is hij nog burgemeester van Amstelveen. Zoveel is duidelijk, een rasbestuurder dus.
Utrecht is een lastige stad. De huidige burgemeester Aleid Wolfsen had het er in elk geval moeilijk mee. Maar mr. Jan van Zanen is een mensenman. Ook heeft hij als wethouder in de Domstad al de nodige ervaring opgedaan.
Hoe het zij, de vertrouwenscommissie acht hem bij uitstek geschikt om boven de partijen te staan, zoals een Nederlandse burgemeester betaamt. Uit Amstelveen komen veel lovende commentaren.
En zo gaat dat nu eenmaal in Nederland. De vertrouwenscommissie spreekt haar voorkeur uit. De Utrechtse gemeenteraad neemt de voordracht over. De minister van binnenlandse zaken besluit. De Kroon benoemt de burgemeester.
De tijd zal uitwijzen hoe burgemeester Van Zanen het ervan afbrengt. Ongetwijfeld is het Utrechtse gemeentebestuur zorgvuldig te werk gegaan. Maar in New York, Londen, Parijs, Berlijn, Rome, in Brussel gebeurt het: De vraag blijft, waarom de Utrechtse burgers hun burgemeester niet mogen kiezen?
De voorstanders van het huidige systeem zeggen: “De kiezers kun je die verantwoordelijkheid niet geven. Daar zijn zij niet aan toe”. Ik zeg: “Betutteling! Minachting van de burger! Onzin”!