Baas is solidair met personeel

“Schandalig”,  vindt de hotelbazin in Amersfoort de lage beloning van haar personeel. Bedieningspersoneel krijgt 12,5 euro per uur. Schoonmakers moeten  het doen met tien euro. “Maar dat komt omdat dat werk wordt uitbesteed. Helaas zijn wij niet in staat mensen in vaste dienst aan te nemen. De wet verhindert ons om flexibele vijf- of tienjarige contracten aan te bieden. Is allemaal de schuld van Lodewijk Asscher”.

Prachtig is dat. De vakbonden lopen leeg. De crisis is voorbij. De werkloosheid daalt. De winsten nemen toe. De lonen stagneren. Waar in voorbije tijden de werkgevers te maken kregen met boze bonden en stakende werknemers, huilen de  bazen in 2017 met hun personeel mee. Hun wanhoop is voor Radio NPO 1 tot in alle poriёn  voelbaar.

Machteloze hulpeloosheid straalt ook de Amersfoortse hotelbazin uit. “Wat kan ik doen? Als iemand ziek wordt, hèm nog tien jaar uitbetalen? Dat kan ik me niet veroorloven. Ik heb mijn lesje geleerd. Minister Asscher, alstublieft. Help  me, zodat ik mijn personeel kan betalen”.

Het is de omgekeerde wereld. Dat het land het  niet vergeet. De werkgever is solidair, één met zijn personeel. Of hij nu een hotelier is, de eigenaar van een supermarktketen  of de CEO van een multinational, hij heeft de middelen niet.

Het liefst zou hij samen met zijn mensen optrekken naar Den Haag om de minister  ervan te overtuigen dat  hij met de tijd mee moet  gaan. “Weg met de vaste banen. Geef ons tijdelijke contracten en ja, ook een soepeler ontslagregeling”, zou hij hem toe willen schreeuwen.