Brexit heeft niet beoogde effect

De kans dat de Conservatieve partij van premier Theresa May de grootste blijft, mag meer dan waarschijnlijk zijn, minder zeker is dat zij morgen in het Britse Lagerhuis ook de absolute meerderheid haalt want Labour loopt in.

Maar ja, de peilingen hè.  Al vaker hadden die het in het Verenigd Koninkrijk mis.  Geen voorspelling dus. Normaliter profiteert de regeringspartij van een crisissituatie. En daarvan kan gesproken worden  als sprake is van drie aanslagen in enkele maanden tijd. Meestal schaart het volk zich dan achter de regeringsleider die ferm optreedt, de noodzakelijke maatregelen neemt en vertrouwen afdwingt.

Morgen gaan 35 tot 40 miljoen Britten naar de stembus om de 630 Lagerhuisleden te kiezen, en daarmee ook hun regering. Een cynische geest zou de Conservatieve premier haast van dubbele gedachten verdenken, ook al omdat de kiezers ontevreden over haar zijn. De oppositie loopt de achterstand in. De Brexit heeft niet het beoogde effect.

Dat is te slecht gedacht. Wel is duidelijk dat premier  May een duwtje in de rug goed kan gebruiken.  Misschien dat de aanslagen net dat beslissende zetje geven. Hoe het zij, de kiezers zullen zich afvragen bij welke partij hun veiligheid het meest is gediend.

Is dat bij de Conservatieve Partij die het land nu alweer 7 jaar leidt en die de aanslagen niet heeft weten te verhinderen? Integendeel als minister van binnenlandse zaken was May verantwoordelijk voor aanzienlijke bezuinigingen bij de politie.

Of biedt Labour  de betere garantie? Labour dat staat onder leiding van de omstreden Jeremy Corbyn, afkomstig uit de radicaallinker vleugel. Bijna een communist, een soort van pacifist met sympathieën voor bewegingen als IRA en Hamas.

May of Corbyn. Nog geen drie weken geleden rekenden de Conservatieven op een klinkende verkiezingszege met een ruime meerderheid in het parlement die premier May de nodige armslag zou geven bij de Brexit-onderhandelingen in Brussel.

Toen kwam de kritiek. Op de premier die weigerde  op de televisie in debat te gaan. Die te vaak van standpunt veranderde. Die een  onzekere indruk maakte. Was zij eerst niet tegen uittreding uit de Europese Unie?

En dat terwijl die Corbyn alleszins bleek mee te vallen. Kwam best wel sympathiek over. Jongeren zijn zelfs enthousiast. Ja, de 68-jarige Labourleider had de Britse Bernie Sanders kunnen worden die het Hillary Clinton zo moeilijk maakte tijdens de Democratische voorverkiezingen in de Verenigde Staten.

Bernie Sanders?  Ach, hij verloor.