Dagen van Poetin zijn geteld

Arme Vladimir Poetin. Twintig jaar heeft hij er alles aan gedaan om van Rusland de wereldmacht te maken die het eens was. Hij creëerde een terreurstaat, voerde oorlogen, schoot een vliegtuig uit de lucht, moordde. Op 24 februari viel het Russische leger Oekraïne binnen. Zeven maanden en tienduizenden doden later roept de Russische president 300.000 reservisten op. “Om zijn land te behoeden voor het lot dat eerder de Sovjet Unie getroffen heeft. Dat van de vernietiging. Want dat is het grote doel van het Westen”.

Misschien gelooft de voormalige KGB-officier werkelijk in zijn verhaal. Misschien gelooft hij echt dat het Westen de schuld van alles is. Dat de ondergang van de door hem zo geliefde Sovjet Unie niets te maken heeft met de eigen gebreken, de onvrijheid van de burgers, de politieke dwang, de leugens, de economische stagnatie, et cetera, et cetera. Misschien gelooft hij echt het Russische volk ervan te kunnen overtuigen dat Rusland in Oekraïne een zelfverdedigingsoorlog voert.

De tijd zal het leren. Maar nee, ook Poetin weet beter. Hij heeft zijn tijd in de geheime dienst niet verbruid. Hij is erin groot gegroeid. Verenigd Rusland is gehoorzaam aan hem. De Russische politie slaat meedogenloos op demonstranten in. De rechter deelt de zwaarste straffen uit. In recordtempo heeft de Doema wetten opgesteld die moeten voorkomen dat reservisten zich niet melden.

Veel illusies hoeft de rest van de wereld zich niet te maken. In het Kremlin heersen de haviken van het extreemste soort. Met Poetin dromen zij van een Rusland dat groot en machtig is. Van een Rusland waarin zij het grote geld verdienen.

Maar de dromers vergeten één ding. Met leugens en terreur kun je ver komen. Maar anno 2022 kun je daarmee het Russische volk niet winnen. Duizenden demonstranten in tientallen steden zijn slechts een begin. Waarmee gezegd, de dagen van president Poetin zijn geteld.