De tijd dringt, het gevaar is acuut
De tijd dringt. Als de Verenigde Staten niet heel snel orde op zaken stelt, kunnen machtsbeluste politici wel eens in de verleiding komen de kracht van de leider van het Westen op de proef te stellen. Het is nu of nooit zullen zij denken. Dit is het moment de vijand aan te pakken, terug te dringen, te verslaan, te vernietigen zelfs.
Waarmee gezegd, de wereld herinnert zich Korea, de Cubacrisis. Maar na 1945 was het nooit gevaarlijker dan nù. En dat heeft dan weer alles te maken met de dreigende implosie van het instituut dat heet, de president van de Verenigde Staten.
Immers, een machtsvacuüm dient zich aan, met de benoeming van een speciale aanklager die ondermeer onderzoek doet naar de handelwijze van het campagneteam van president Trump inzake de contacten met Rusland. Hoe langer het onderzoek voortduurt, hoe meer zaken naar buiten komen, hoe kwetsbaarder de president van de Verenigde Staten.
En, is al wel bekend, het karakter van die president is niet zodanig dat hij zich bij voorbaat neerlegt bij de uitkomst van het onderzoek. Eenmaal bekomen van de schrik zal hij zoeken naar een uitweg, naar middelen om te redden wat er te redden is. Misschien raakt hij in paniek, misschien doet hij een noodgreep. Ongetwijfeld zal hij zorgen voor verrassingen. Onaangename verrassingen zullen dat zijn.
Tegelijk zit ook de concurrentie niet stil. In Moskou weet president Poetin allang wat hem te doen staat. In Korea bereidt Kim Jong-un iets met kernwapens voor. Een eerste veelbetekenend incident deed zich voor in Washington toen Turkse veiligheidsagenten meenden op demonstranten in te kunnen slaan. President Erdogan was erbij en vond het goed.
President Trump zal willen reageren, zijn kracht tonen. Voordat de wereld het weet, kan dat oorlog betekenen tussen Amerika en Turkije, twee NAVO-leden, bondgenoten nota bene. Precies wat Poetin wil. Op zijn beurt zal dezelfde Poetin wel eens kunnen toeslaan in het Midden-Oosten, in Oost-Europa, in Oekraїne of de Baltische staten.
Ach, natuurlijk, zo’n vaart hoeft het allemaal niet te lopen. Maar dat er gevaar dreigt, is een gegeven. En het gevaar is acuut. Alleen daarom al heeft Amerika geen keus. Het land moet van zijn president zien af te komen, en wel zo snel mogelijk. Niet voor niets is een speciale aanklager benoemd. Maar een impeachmentprocedure duurt al gauw maanden, zo geen jaren. Die tijd heeft Amerika dit keer niet.