De tijd dringt voor Vladimir Poetin

Het wereldrijk Rusland was allang verleden tijd. Dat een KGB-officier nog geen jaar geleden dacht het tij te kunnen keren is tekenend voor lieden die zich laten leiden door de zucht naar macht. Het kan kort of lang duren. Uiteindelijk leggen zij het af, maar niet nadat duizenden en duizenden slachtoffers zijn gevallen, voor miljarden en miljarden schade is aangericht.

De Russische president Vladimir Poetin moet het jaar 2014 in gedachten hebben gehad. Nooit was hij zo populair. De economie floreerde. Het leger toonde zijn kracht. Bezette De Krim. En leerde het decadente Westen een harde les.  “De supermogendheid Rusland is terug. Heeft een sterke, nietsontziende leider. De wereld zal moeten leren luisteren. Anders zwaait er wat”.

De afgelopen acht jaar heeft Rusland niet stilgezeten. Het moest en zou het grote doel bereiken. Dus trok Poetin de touwtjes aan. Maakte van Rusland de totalitaire staat die het altijd was, de vijand van het decadente gehate Westen. Schakelde opponenten letterlijk en figuurlijk uit. Maakte van verkiezingen een democratische farce. Papte aan met antidemocratische krachten. Dictators hoefden maar te bellen. Hij hielp ze aan de macht.

Toen viel Rusland Oekraïne binnen. Zeven maanden oorlog voeren toonde de wereld wat het Rusland van Poetin vermag. Massagraven in Boetsja en Izjoem vertellen een verhaal. Intussen staat het Russische leger op instorten. In het binnenland begint de oppositie zich te roeren.

Een man als Poetin laat dat niet gebeuren. Alles op alles zal hij zetten om aan de macht te blijven. Hij is bereid de meest afschrikwekkende middelen te grijpen. Maar hij moet wel snel zijn. De tijd dringt.  In het Rusland van Poetin is er altijd wel een plaatsvervanger te vinden.